Op weg van Schönenberg naar:

Het is gelukt.....

Vandaag ben ik 65 jaar op deze wereld !

Naast de aanwezigheid en de felicitaties van Loes is het heerlijk rustig ;-)) Dit wordt een vrije dag. Ik had namelijk bedacht dit jaar geen extra aandacht aan mijn geboortedag te besteden, maar volgend jaar -als het bovendien op zaterdag valt- te gedenken dat ik op 12-05-12 zesenzestig wordt, tevens 2/3 van mijn minimaal beoogde leeftijd.

week 1
DEEL twee
10 mei t/m 16 mei 2011

We beginnen met een lekker ontbijtje-met-eitje en een kugelbrötchen. Die hadden we gisteren al bij de receptie besteld en na enig zoeken -onze naam is onder de L van Léon opgeslagen- krijgen we het juiste product mee.

Ik mag alvast twee cadeautjes uitpakken: een bon van Loes voor een saunabezoek met massage en van Jochem & Irene twee kingsize flessen bier. Hartelijk dank!!

Donderdag 12 mei

We  drinken op het gemak koffie en ik pak de laptop om buiten het reisverslag bij te werken. Dat lukt niet direct, omdat ik door de zon niet genoeg op het beeldscherm kan zien, een overigens bekend probleem.

Dus spannen we het laken aan de luifel en dat scheelt meteen een stuk. Ik neem me meteen voor bij de volgende vakantie een stuk tent- of ander doek standaard daarvoor bij de hand te hebben, maar dan dus iets donkerder.

Loes gaat even naar het toiletgebouw en daardoor mist ze DE gebeurtenis van de dag: ik pak even iets uit de camper en als ik weer ga zitten, zak ik door de tuin-/campingstoel. Compleet afgebroken bij het scharnierpunt, iets dat ik anderhalve week eerder al opmerkte, maar er verder geen aandacht meer aan heb kunnen schenken door alle drukte.

Ik ben weer snel overeind, heb wel lichte rugpijn, maar naast de stoel schijnt er verder niets te zijn beschadigd. Ik verhuis mijn werkplek dus maar weer naar binnen, waar ik in ieder geval geen last heb van scherp invallend zonlicht.

's Middags gaan we lopend naar het dorp. om te kijken of ze daar een vervangende stoel hebben. Verder dan de Aldi komen we echter niet. De stoel die ze daar hebben zit niet echt lekker en in ieder geval is de zitting te kort, een probleem dat ik al snel oploop. Een uitklapbaar voetenstuk lijkt wel lekker, maar zit doorgaans niet zo handig. We schaffen hem dus niet aan en gaan onverrichter zake - meer winkels  die in aanmerking komen zijn er niet- terug naar de camping.

We buigen halverwege af richting Ohmbachsee >> gisteren hadden we bij ons ommetje al gezien dat je via deze kant een stuk langs het meer moet kunnen lopen. Dat blijkt te kloppen. Een leuke tippel, waarbij we natuurlijk meteen een foto nemen. Je kunt tenslotte niet op camping Ohmbachsee zitten, als je van dat meer geen plaatje hebt ;-))

Do loßt sich 's läwe

(hier is het leven goed)

''Een ongecompliceerde regio'', zo omschrijft de brochure van het VVV Schönenberg-Kübelberg het gebied rond de Ohmbachsee. De gemeente ontstond zelf door samenvoeging met de voormalige gemeentes Sand en Gris. De Ohmbachsee is daarin tegenwoordig het centrale, actieve middelpunt: een stuwmeer dat heel speels en speciaal rekening houdend met de natuurlijke omgeving is ingericht.

Het landschap -ook wel het Kusel Musikantenland genoemd- is erg heuvelachtig en heeft zeer typische ''Streuobstwiesen'':

... Vanzelfsprekend is het voor toeristen een gebied waarin je heerlijk kunt wandelen, maar ook fietsen of mountainbiken gaat hier prima. Die bezigheden laten wij maar even voor wat ze zijn: behalve het ommetje naar het dorp zijn we niet zo actief.

...ofwel, zoals ze hier zeggen: 'Do isses wunnerschä !'  (Hier is het prachtig mooi!)

We gaan vanwege deze feestdag uit eten in het restaurant dat bij de camping hoort: Landgut Jungfleisch. Beetje vreemde naam, ,maar het blijkt de familienaam van de eigenaar te zijn. Ziet er op de tafels wat chique uit -de rest van de aankleding valt wel mee- maar ook de prijzen zijn alleszins acceptabel. Voor een rumpsteak met -overvloedig- uien, groente en gebakken aardappelen betaal je 18,50 en de Schweinefilet kost maar 15,80. Samen met de aspergesoep en de drankjes komen we op een keurige 53 euro. Overigens grappig dat het nummer van de bon verwijst naar de 12e van 1946 >> 12046.

Terug in de camper pakken we onze gebruikelijke bezigheden voor de avond op en zoek ik alvast adressen voor een nieuwe tuinstoel. Als we morgen in Kaiserslautern zijn, gaan we daar maar even naar op zoek, want een mens wil toch geen vier weken op een driepootje zitten.

vrijdag 13 mei

gereden: 217 km

van Schönenberg
naar Karlsruhe-Durlach

Het is natuurlijk heel gevaarlijk: na zo'n rustdag weer actief worden op vrijdag de dertiende. Maar we zijn positief en gaan dus gewoon op weg richting Karlsruhe.

Als we de parkeerplaats opdraaien, lijkt het erop dat ze alleen woonkamer-meubilair hebben. We gaan toch maar naar binnen en dan zien we al snel dat ze ook allerlei woonaccessoires verkopen en ook de tuinmeubelen horen tot het standaard-assortiment. We proberen wat stoelen uit, waarbij het opvalt dat het eerste exemplaar steeds het favoriete blijft. Deze zit lekker. We nemen ruim de tijd voor onze keuze, in allerlei prijsklassen, maar komen toch steeds wee op model ''Jane' uit: een grijze aluminium stoel met textileen zit- en ruggedeelte.

We laten de verkoopster er twee in het magazijn reserveren, rekenen af bij de kassa -waar we vanwege een actie ook nog 35% korting mogen incasseren- en kunnen dan de stoelen afhalen bij ''Lager-2''. Dat is zo'n 100 meter verder en -met achterlating van de doos- leggen we de nieuwe aanwinst in de camper. Alles bij elkaar heeft het net iets meer dan een half uur in beslag genomen ;-))

We rijden nu door naar het centrum van Kaiserslautern en  dat is slechts 4,5 kilometer. We worden keurig naar de .. platz geloodst, waar we voor 1,5 euro twee uur mogen staan. Daar kan zelfs Utrecht nog een voorbeeld aan nemen. We gaan eerst langs bij het VVV om een stadsplattegrond met beschrijving van de bezienswaardigheden te halen. We gaan eerst richtring Altstad, maar eenmaal buiten het voetgangersgedeelte valt dat tegen. Dus lopen we door in de richting van de hoofdwinkelstraat. Hier is het een stuk gezelliger en bovendien staan er nog wat oude gevels. Jongeren die vrijwilliger zijn, maken daarvoor 'reclame' en laten bijvoorbeeld zien wat zij voor het Rotkeuz doen.

Langzaamaan wandelen we weer terug naar de parkeerplaats, waar juist een controleuse -er kan geen lachje van af als ik haar quasi op de foto zet als zij een buiten de vakken geplaatste auto met haar camera vastlegt- kijkt of alle bonnetjes nog binnen de tijd zijn. Zelf hebben wij nog een half uur: tijd genoeg om de lunch te gebruiken.

Rond half twee zoeken we ons een weg uit de stad, richting N-48: een route die met de bekende groene streep op de kaart staat aangegeven als: de moeite waard. Dat is het zeker. 

De route voert allereerst door het Naturpark Pfälzerwald en dat is al een heel mooi traject. Bij Aschbacherhof nemen we de '48'  richting Johanniskreuz. We komen bij het dorpje Rinnthal  en vervolgens in Annweiler. Dan lijkt het even mis te gaan,. want in plaats van de 48 komen we nu iets meer oostwaarts in Albersweiler. Gelukkig zien we snel hoe we dan om Landau heenrijden -niet west-, maar oostelijk,- en bij Siebeldingen gaan we nu naar het zuiden, richting Göckingen. Eerst komen we nu door Leinsweiler, een prachtig dorp.  Dan door naar Eschbach en dan door naar Klingenmunster, Appenhohen en Billigheim. Dit blijkt een onderdeel van de Deutsche Weinstrasze te zijn en dit is zóóóó geweldig mooi! Je komt in hele kleine dorpjes met vakwerkhuizen en geregeld wijnranken dwars over de straat, uiteraard stoppen we een paar keer om een en ander vast te leggen.

Vlakbij Kandel pakken we nu de snelweg op, om redelijk te kunnen doorrijden naar Karlsruhe.

Eenmaal in stadsdeel Durlach is het nog maar een klein stukje, voor we de slaapplek voor de komende nacht bereiken:

Als we overigens op ons plekje staan en gezellig aan de borrel zitten, vragen we ons af waar we dan die Turmberg zien. De camping heeft flink wat hoge bomen -wel gezellig groen- maar die nemen dus ook het eventuele uitzicht op een berg weg.