Het weer is een wat onvoorspelbare factor, dus we kiezen voor veiligheid.

In Balegem genieten we van een heerlijke kop koffie

Na een rustig ontwaken en opstaan blijkt de afvoer van de douche niet helemaal waterdicht. Beneden, bij de doorgang van de kamer naar de keuken, is het plafond wat nat. We nemen alvast een yoghurtje en dan fietst Loes naar bakker Aernouts voor verse broodjes. Kort na haar thuiskomst blijkt ook de hemelwaterafvoer niet lekvrij: het komt met bakken uit de lucht. Gelukkig zitten wij nu -vijf voor tien- droog aan het ontbijt. Een half uur later begint de lucht alweer te breken. We nemen nog een koffie, pakken alle spullen en gaan op weg. 

De fietsroute voor vandaag is een historische: de Rodelandroute. Deze is in twee versies uitgebracht6: wij nemen nr. 2. Weiden, akkers, kleine bossen, dorpjes, molens en vergezichten typeren deze route. De naam Rodeland verwijst naar de nu ingeslapen baksteenindustrie (rode baksteen). De route is totaal 48 km lang, maar we weten niet zeker wat het weer vandaag zal doen. We laten dus het noordelijk lusje voor wat het is: we pikken de route op bij Landskouter (waar we zaterdag ook met de auto waren). Het eerste stuk steken we dus vanaf St. Elooi rechtdoor: de Annastraat in richting Bottelare. Voor de verandering staan daar weer geen wegwijzers: we gokken op rechtsaf. Fout (ontdekken we na 1½ kilometer). Nu hebben we wel een heel groot stuk van de route afgesneden.

Terug dus, opnieuw via Bottelare en dan richting Lemberge. Daar stoppen we even om de kerk te bekijken, maar dat kan alleen vanachter een glazen wand. We vervolgen de route en nu lukt het wel: we rijden Oosterzele binnen en zien twee verwijzingen: naar punt 95 of 94. Wij kiezen voor die laatste. Inmiddels is het gaan regenen -we hebben de regenkleding alweer aan- en dus gebruiken we het kerkportaal als droge plek om even op de kaart te kijken. De Rodelandroute slingert nogal, dus die laten we in verband met het weer maar even voor wat hij is. We gaan verder met knooppunten,die iets makkelijker in te korten zijn. We moeten nu de punten 96 en 98 krijgen, maar als we op de fiets zitten, zien we alleen 92 linksaf. We gaan nog een stukje terug, zoeken nogmaals en besluiten dan maar een beetje op ons gevoel door te rijden. We komen terecht in de richting Geraardsbergen. daar willen we zeker vóór blijven, anders krijgen we straks ook nog te maken met de beruchte 'muur'. Halverwege de weg naar Oombergen slaan we rechtsaf: het is nog harder gaan regenen en we willen terug naar Merelbeke. Dat moet gaan lukken via Balegem, maar ook daar is de bewegwijzering niet optimaal. We kiezen dus maar voor de richting Gent, want dan moeten we Merelbeke 'vanzelf' op onze weg tegenkomen.

In Balegem willen we wel een kop koffie: er is veel dicht op maandag, maar bij Feestzaal De Watermolen zit volk. Wij stallen de fietsen onder een mini-dakrand en gaan naar binnen. De koffie komt al snel nadat alle regenkleding uit is, maar taart hebben ze hier helaas niet. Bovendien: de bakker even verderop is 'toe'.
De waardin heeft er geen bezwaar tegen als we ons eigen broodje hier opeten en uit dank bestellen we nog maar een koffie. Ze komt heel vriendelijk met een plattegrond aanzetten, zodat we snel de weg terug kunnen vinden. Daarnaast krijgen we een krantje over ''Bruisend Balegem'. Daarin staat vermeld:  'Op Onze Lieve Vrouwe voelen de Balegemmers zich in de hoogste hemel'. Morgen dus, maar wij zullen er niet voor terugkomen. De weerman gaf zojuist al aan dat het in de voormiddag flink blijft regenen en er zelfs kans is op wateroverlast.

De koffie en het brood zijn op, we rekenen zes euro af -de fooi wil ze per se niet: ''We zijn een eenvoudig café''- en wij vertrekken richting Scheldewindeke en vervolgens weer naar Bottelare. Daar halen we bij de supermarkt nog wat eet- en drankvoorraad en steken rechtdoor terug naar Sint Elooi. Het is kwart voor drie en ons fietsen voor deze dag is gedaan.

Het is ook in 't Klein Huizeke erg kil: we zetten de gaskachel aan om de ergste kilte eruit te krijgen. Dat lukt bovenmatig goed: de kachel mag wel weer een standje lager. We zijn geen van beiden zo vóór de warmte.
's Avonds na het eten zakken we binnen -in de serre is het toch wat fris- op de bank, op zoek naar Nederland 1. Daar komt Rail-Away, maar die zender kennen ze op deze Vlaamse tv niet. Dus kijken we wat journaal en regionieuws en dan gaat de vertrouwde radiozender weer aan: Radio Merelbeke, ofwel Radio extra Gold (door Loes Radio escargot genoemd). De hele dag door gezellige muziek; alleen jammer dat ze niet af en toe nieuws tussendoor hebben. We brengen de rest van de tijd lezend en verslag-schrijvend door. Om kwart over elf al liggen we plat.

Regen in Gent, maar tussen de buien door zien we veel moois.

Het is kennelijk vakantie. Als Loes haar ogen open doet en mij vraagt of ik weet hoe laat het is, moet ik antwoorden: 'kwart over negen'. We zullen maar zeggen dat we lekker uitgerust zijn. Na het gebruikelijke ochtendritueel gaan we in overleg: wel of niet fietsen. Er is namelijk regen voorspeld, in de loop van de dag. Die loop is blijkbaar vroeg begonnen, want het plenst al. We drinken dus op ons gemak koffie en dan klaart het inderdaad op. Toch maar kijken naar de meest gezellige fietsroute naar het centrum van Gent. Als echter even later opnieuw een plensbui neerdaalt, is het besluit snel genomen: we gaan met de auto. Dat is een makkie: de Huntergemse steenweg afrijden en je bent in het centrum. Net over de ringvaart brengen borden ons aan het twijfelen: we moeten rechtsaf. Soms is het beter niet naar de Vlaamse ABWB te luisteren: we worden via de ring ruim om de stad heen geleid. Dat hebben we al snel door, dus schakelen we over op een binnendoor-route. Bij de Kouter is een grote parkeergarage: daar staan we droog en veilig. Want af en toe regent het. Nu even niet. We wandelen door de winkelstraten richting St. Baafs kathedraal. Helaas: nu blijkt hoe katholiek onze zuiderburen nog zijn: bijna alles zit dicht. Alleen de hemelsluizen gaan af en toe open.

We wandelen wat rond over St. Baafsplein en Emil Braunplein, intussen genietend van alle prachtige gebouwen die Gent heeft. Natuurlijk gaan we ook even de kathedraal in. Een werkelijk schitterend bouwwerk, waarvan we er nog maar weinig zó hebben gezien. Er wordt heel wat gefotografeerd: niet alleen de mooie gebrandschilderde ramen, maar bijvoorbeeld ook het werkelijk prachtige Mariabeeld. Of moeten we zeggen: madonnabeeld, want een mooie Maria hebben ze even verderop ook nog. In de totaal 62 kapellen staan allerlei heiligen tentoongesteld en zien we twee keer een drieluik. Een kleine variant en een heel grote. Bij die laatste zit een harpist die ons -op een werkelijk heel mooi instrument- op zijn muziek vergast en wat cd's aan de man probeert te brengen. Wij vervolgen onze kerkelijke tocht, langs een heel imponerende preekstoel, waarvan de folder zegt: ''Een huwelijk tussen marmer en eiken, waar vanop eertijds de donderpreken zinderend neerdaalden.''

Buiten gekomen zien we waarom een Duits 'toeristenkoor' de kathedraal had uitgezocht voor een gratis uitvoering -heel mooi overigens- het heeft gegoten. We lopen richting Belfort, leggen het nodige vast voor het 'plakboek' en merken dan opnieuw dat alle zegen van boven komt.

Dus even schuilen onder een soort arcade bij een restaurant. We eten daar ons broodje en lopen dan een van de oude winkelstraatjes in. Een van de etalages trekt de aandacht: een riksja-fiets voor de verzameling. Loes scoort een uilenduo, gesneden uit buffelhoorn en ook de riksja wisselt van eigenaar. Buiten komt het nu echt met bakken tegelijk omlaag, dus we bewonderen nog even quasi belangstellend alle overige producten in de zaak.

Regen kan toch ook weer minder worden, dus is het tijd om onze stadswandeling te vervolgen. Dat duurt niet lang: er komt nog een buitje na en weer vinden we een galerij waar we met nog enige tientallen toeristen onder kunnen schuilen.

Dan begint eindelijk zelfs de lucht een beetje te breken en stappen we, nog wel met capuchon op danwel onder de plu door de Gentse straten. We komen bij het meest gefotografeerde deel van Keizer-Karelstad: de kaaien van de Graslei en de Korenlei.

Ook wij zorgen dat we de beelden niet alleen uit onze eigen herinnering hoeven plukken, maar ze later op foto of film kunnen bekijken. Overigens: wat dat laatste betreft: ondanks de recente reparatie van de video geeft hij weer hetzelfde probleem: de schoonmaakcassette moet erdoor.

We lopen achter het Patershol langs bij de Vleeshuisbrug en gaan dan weer richting Kouter, want het is opnieuw harder gaan regenen. Even denken we er nog over met de auto een tochtje om te maken, maar de bewegwijzering is wederom niet van dien aard dat we makkelijk een route naar het westen vinden, dus zitten we voor we het weten in Merelbeke. Dan maar even een stop bij de super -het is hier zo druk dat de auto's op de Steenweg in de rij staan om de parkeerplaats op te komen- waar we wat extra voorraad meenemen. Dan maar 'thuis' een wijntje/biertje: deze keer een Leffe blond.

's Avonds volgen we op tv even het weerbericht: morgenochtend droog en daarna weer flinke stevige regenbuien. Loes gaat puzzelen en ik doe voor de verandering een stukje verslag van Barcelona.