La Normandie entre mer et terre

Een gezellige èn interessante vakantie met caravan en fiets naar de invasiestranden
en de streek van de camembert.

12 t/m 30 juni 2003 / dag 1 - 2 - 3

laatst gewijzigd: 09-11-2017

naar onze reiservaringen

Vertrek met pech

Onze vriendelijke ANWB-Wegenwachthulp lost het opMet pech -niet-knipperende lichten aan de caravan- vertrokken. Dat is een probleem, want op zo'n vroeg uur -kwart over zes- is de garage voorlopig ook niet open. We kijken nog even met een geleerd gezicht, maar helaas zonder technische knobbel, naar dit probleem en besluiten dan naar de A27 te rijden. Daar nemen we direct de afrit naar de parkeerplaats bij Nieuwegein.

  Normandie:    

Binnen het kwartier wegenwachthulp gekregen: de stekkerdoos wordt doorgemeten.
Ere wie ere toekomt: hij gebruikt eerst een hulpdraad en ontdekt dan een losse massa-draad, waarschijnlijk veroorzaakt door het niet zorgvuldig genoeg laden van de kofferbak van onze Seat Toledo.We hadden ook geen idee dat die daar zat ;-))
Het euvel is daarna snel verholpen.

 

We vertrekken alsnog om acht uur. De route door Nederland en België verloopt voorspoedig, hoewel we ter hoogte van Sint Niklaas wel een betonwagen zien die dwars door de middenberm is komen zetten en daarna op de linkerrijbaan van onze weghelft is gekanteld. Na de eerste stop om tien uur, waarbij we een ongelukkige Friese vakantieganger zien die wordt weggetakeld -zijn auto, dus- valt de drukte verder wel mee en eigenlijk zitten we snel in Noord-Frankrijk.

Oponthoud bij Rouen

In Rouen is de tunnel versperd. Dat zien we pas op het elektronisch bord als we net een afslag voorbij zijn. Er vormt zich een file, maar we zien een grote vrachtwagen via de oprit  achteruitsteken. Een Engelse auto voor ons besluit dan ook maar die kant op te gaan. Wij volgen het voorbeeld en rijden 'tegen de richting in' de snelweg af.

De motorpolitie begeleidt een zwaar transport Klokkentoren van Rouen: l'Horloge

Bij de rotonde komt net een politiemotor met zwaailicht aan. Dat wordt dokken! Maar nee, de man heeft het veel te druk een groot transport te begeleiden. Wij sluiten er achteraan en kunnen zo de rotonde weer in de normale richting nemen.

Mazzel hebben dus. Nou ja: we belanden wel in een kilometerslange file dwars door buitenwijken naar het centrum.

Daar gaat het weer mis: we missen een afslag -stond ook véééls te laat aangegeven- en komen na veel omzwervingen bij de geplande camping: 'Seine & Eure'. Die ligt aan de Seine, te blakeren in de zon, zonder enige schaduw. Dat trekt ons in het geheel niet. We besluiten drie kilometer terug te gaan: we hebben zojuist een bord verwijzend naar een andere camping gezien.

Camping Les Terrasses in Igoville

Dat blijkt camping Les Terrasses te zijn: inderdaad tegen de heuvel aangebouwd op verschillende terrassen. Je rijdt eerst helemaal naar boven, waar de receptie zit. Vriendelijke ontvangst, met de gebruikelijke folders van de omgeving -altijd handig- en dan eerst lopend kijken waar we gaan staan.

We vinden bijna bovenin een schitterend plekje, met een eigen keuken- en toiletgebouwtje en een fraai uitzicht. Achteraf blijkt dit een van de beste/mooiste campings van deze vakantie te zijn geweest.

Op de foto is nog net een stukje van het eigen gebouwtje te zien, waarin toilet en afwas-ruimte zijn ondergebracht.   

Wapen van de regio Eure

vrijdag 13 juni: Toeren door het stroomgebied van de Eure

Een gevaarlijke datum! Gelukkig blijkt de dag zonder problemen te verlopen.
Uitslapen en om half negen opstaan. Lekker wassen aan onze eigen wasbak. Dan op de fiets vers stokbrood gehaald. Terug naar boven in de eerste versnelling: dit is puur pittig! Loes staat dan ook met de video klaar om die inspanning vast te leggen. Volgens haar had ze een klein stukje niet, maar gekke Gerritje is vandaag niet thuis: we doen het niet over!

Tijdens het ontbijtje met baguette lekker genieten we met volle teugen van de Franse sfeer en het uitzicht over het dal: wat een mooie plek.
We beginnen deze dag met de auto. De route leidt wat zuid-oostwaarts langs de slingerende oevers van de Seine. We gaan echter eerst naar het centrum van het dorp: Igoville en kijken daar wat rond. Het is een heel klein centrum, met een gemeentehuis in iets dat op een kasteel lijkt. Vermoedelijk is dit een voormalig klooster van de zusters Benedictinessen geweest.

We wandelen een paar straatjes door en komen dan langs een paar flinke oude en behoorlijk vervallen panden.

 

Uitzicht vanaf Les Terrasses

Centraal plein in Igoville

Het centrale plein van Igoville

We bezoeken Pont de l'Arche

We rijden door naar Pont de l'Arche, een vanouds militaire vestingstad. Hier lag jarenlang de controle op de handel naar en van Rouen. Er werden voor de bouw van de vesting en de wallen rotsblokken uit Vernon gebruikt, waar wij zelf later deze dag ook zullen komen.

Het dorp wordt omgeven door krijtrotsen, waar de Seine zich een weg door baant. De grote trekpleister is hier het Chateau Gaillard, op de top van een heuvel. Het werd eind 12e eeuw gebouwd door Richard Leeuwenhart.

 

Pont de l'Arche Vakwerkhuis in Pont de l'Arche

Een prachtig Pont de l'Arche

We wandelen op ons gemak door het gezellig historische en typisch Franse centrum. Tegenwoordig is hier niet zo veel meer ter merken van de schoenen-industrie, maar die si hier de vorige eeuw zeer belangrijk geweest. Ooit begonnen als ambachtelijk pantoffel maken en na de oorlog uitgegroeid tot een industrie die veel mensen werk verschaften, maar slechts de fabrieksdirecteuren geld opleverde en zeker niet de werknemers. Zij hebben dan ook diverse keren gestaakt.

Vervolgens rijden we naar Poses, waar we stoppen bij de barrage: de grote dam die het snelstromende water reguleert. Dan gaan we door naar Les Andelys. We steken de rivier over bij Porte Joie, richting Andé, en genieten volop van de natuur langs de Seine.

Hier genieten we van al het moois dat we zien en uiteraard van onze lunch: baguette met camembert.

Les Andelys

Les Andelys is een prachtig stadje

Rondwandelend door Les Andelys genieten we volop van de schoonheid van dit alleraardigste Normadisch stadje. Je komt bija ogen tekort om alles te bekijken.

Uitzichtspunt bij Courcelles sur Seine

We zakken weer wat verder zuidelijk af, langs de rivier. We doorkruisen een schitterend landshap. Vlakbij Courcelles sur Seine komen we langs een mooi uitzichtspunt. Daar ontmoeten we twee Nederlanders, die net zo genieten als wij. We parkeren de auto en lopen naar de Information om er wat brochures op te halen. Dan zetten we onze rit voort naar Vernon, waar we terechtkomen in een druk toeristisch centrum.

Er is hier een heel oud gebouw waar de VVV in zit -we scoren weer wat brochures- en we bezoeken  de oude kathedraal. Dan lopen we een stukje langs de Seine, om vervolgens weer richting centrum en dus de auto te gaan.

 

Dat is wel nodig ook, want mijn rug begint weer op te spelen. Via een slimme route vermijden we de files door binnendoor richting Pont de l'Arche te gaan. We blijven daarvoor de Seine nu langs haar westoever volgen, richting Aubevoye. Er gaat vanaf Heudebouville een -waarschijnlijk al heel oude- weg vlak langs de A13, die vervolgens afbuigt naar Le Vaudreuil. Het laatste stukje draaien we via een van de inmiddels beruchte rondpoints naar de Supermarché, waar we eten voor vanavond inkopen. Plus nog wat water, thee en koffie.

De Super U vlakbij Igoville

Evreux

zaterdag 14 juni: We verkennen het gebied rond Igovile

Het wordt al wat vroeger: we zijn even voor achten op. Enthousiast pakken we de badderspullen, gaan naar het badgebouwtje -dat één terras lager ligt- en... dan blijkt het water op. Gelukkig is dat bij alle buren hetzelfde, dus we troosten ons met die gedachte. Voor ons biedt de eigen caravankraan uitkomst: we poedelen wat en voelen ons weer fris. De nieuwe watervoorraad komt uit onverwachte hoek: van boven! Het onweert stevig. Maar, als het mannetje van de waterleiding wat Frans-technische ingrepen heeft gepleegd, komen er ook weer stralen uit de campingkranen.  Na het ontbijt doen we rustig aan: een bakkie, wat lezen en schrijven en dan, als beloning: Le Soleil!

Historische panden in Evreux

Tegen het middaguur -we nemen het lunchpakketje mee- gaan we richting Evreux: de bisschopsstad. We zullen hier zeker een bezoek brengen aan de mooie 'kloostertuin'.

De stad ligt in het stroomgebied van de rivier Iton en dat maakt het meteen tot een idyllisch plaat(s)je. Er zijn hier in de Tweede Wereldoorlog flinke bombardementen geweest, maar gelukkig zijn er ook mooie gebouwen behouden gebleven. Gewapend met een heldere beschrijving van een stadswandeling -dat zie je weleens anders- gaan we daarnaar op zoek.

 

We lopen eerst van de buzz langs de rivieroever en daar schiet ik nog even een plaat met de best imposante stadsbrug op de achtergrond.

Uitzicht bij de rivier Iton

Stadhuis van Evreux

Als we bij het imposante stadhuis zijn, is er net een bruidspaar dat naar buiten komt. We wachten daar niet op en bovendien willen we het gebouw als totaal op de foto zetten, omdat dit toch wel erg indrukwekkend is.

De geschiedenis van Évreux is een aaneenrijging van belegeringen, branden en verwoestingen, zoals dat trouwens bij zoveel Franse steden het geval is. Na iedere ramp namen de bewoners vol goede moed de heropbouw ter hand.  

 

Evreux is vooral een imposante stad, met een prachtige kathedraal.

De stad is van oorsprong ontstaan uit een Gallo­Romeinse nederzetting. In de 5de eeuw werd Evreux verwoest door de Vandalen, en in de 9de eeuw door de Normandiërs. Maar alle ellende was nog niet voorbij: in de 12de eeuw is de stad eerst door Hendrik I van Engeland en later door Filips II August in brand gestoken, in de 14de eeuw wederom in brand gestoken door Jan de Goede en later door Karel V de Wijze langdurig belegerd. Ook in de Tweede Wereld-oorlog had de stad zwaar te lijden door Duitse bombardementen in juni 1940 en door geallieerde bombardementen in juni 1944.

Ondanks al die verwoestingen is het daarom geweldig dat er nog steeds zo'n mooie kathedraal staat:  de Notre Dame. Natuurlijk gaan we er naar binnen en inderdaad: de beschrijvingen hebben ons niets teveel beloofd. Ook dit is weer zo'n gebouw waar eeuwenlang aan 'verbouwd en bijgebouwd' is, dus zie je nog steeds de verschillende stijlinvloeden die die periodes kenmerkten. 

 

Kathedraal van Evreux

Ook in latere jaren is er gelukkig een aantal gebouwen neergezet, dat de moeite van het bekijken zeker waard is. Voorbeelden -hiernaast van links naar rechts- zijn  het theater, het station en het postkan-toor.

Even klikken en je krijgt de grotere afbeelding.

Na nog een paar leuke straatjes wordt het weer tijd om naar de camping terug te gaan. We kiezen een route langs enkele kleine dorpjes: eigenlijk een omweggetje, want Igoville ligt tenslotte niet zo heel ver weg, maar zo zien we tenminste nog wat van de omgeving.
En je moet toch wat doen in je vakantie ;-))

Na het eten is het nog lekker om buiten te zitten: dus we genieten volop van het terrassen uitzicht. Pas als de duisternis echt invalt -en daarmee ook de frisse wind toeneemt- gaan we naar binnen voor wat lees- en plakboekwerk.

  Vakantie in Normandië 2003 dag 4-5-6