Rondreis met de

camper door
Elzas & Vogezen

De ochtend begint goed: het is droog en de zon schijnt. We hoeven ons niet te haasten, want we gaan vandaag een stadswandeling door Metz maken. De camping ligt eigenlijk 'hartje stad': langs de Moezel en op de oostelijke oever ligt het centrum. Vlak naast het campingterrein staat een overblijfsel van de Ancien Temple de Garnison. Een kerk die destijds is opgericht voor de vele honderden soldaten van protestante huize, die Metz binnenkwamen. Echter: alleen de toren staat nog overeind, de rest is blijkbaar gesneuveld.

We lopen een smal straatje door en staan dan bij de Place du Theatre: een enorm groot plein waaraan ook de Temple Neuf staat.

In de reisgids Noordoost-Frankrijk van Dominicus had ik al een foto van het Operagebouw gezien: op de voorgrond bloemen -onder andere bloeiende keizerskroon- ''met daarachter het theater''. Daarvan zag je echter alleen een klein stukje van de begane grond: het is meer bloemen dan gebouw.
 

Gelukkig staan ook nu de keizerskronen en tulpen in bloei en kan ik een foto maken die beter naar mijn zin is. Ik moet dan nog wel een keuze maken: de complete voorgevel van het theater -maar daar staat een bestelbus voor- of een uitsnede. Het wordt dat laatste.

Bij de receptie van de camping hebben we een mooi plattegrondje van Metz gekregen, met daarop in kleuren aangegeven vijf routes en die gaan we -gedeeltelijk in combinatie- volgen. We komen het eerst bij een voetgangersbrug over een gesplitste arm van de Moezel en dan heb je aan de overzijde een oud straatje. Dat levert al een aardig plaatje op.

Nog weer twee smalle straatjes door en je staat op een plein dat een aantal meters lager ligt dan de trots van Metz: de kathedraal Saint Etienne. Weliswaar is dit een van de
-minst mooie- zijkanten, maar het blijft vreemd dat het hier vol staat met geparkeerde auto's.

Wij lopen langs de voorzijde van de kathedraal -waarvan de hoofdingang overigens niet meer wordt gebruikt en door een groot hek is afgesloten- naar het ...

Daar zien we de overdekte markt en die gaan we in. Heel verrassend: het is een groot, u-vormig gebouw dat aan twee zijden de winkelkramen heeft. Leuk om plaatjes te schieten.

De inrichting is ook 'lekker Frans' met bijvoorbeeld de welbekende worsten uit deze streek keurig aan 'de rail'. Als we verder lopen zien we ook een patissier / Traiteur met zo'n heerlijk originele voorgevel. Weliswaar is de etalage aangepast -de oorspronkelijke ruit is ongetwijfeld minder hoog geweest- maar het ziet er toch nog behoorlijk authentiek uit.

Iets verderop komen we bij de kathedraal: de St. Etienne. Mooi exemplaar in gotische stijl. Binnen kunnen we weer wat goddelijke inspiratie opdoen en natuurlijk voor Jan en Ans een kaarsje ontsteken.

Ook hier vanzelfsprekend weer een indrukwekkende hoogte binnenin. Ook het moderne orgel -de organiste is juist aan het oefenen- is heel mooi in het interieur geplaatst.

Als we weer buiten staan gaan we richting het centre Pompidou, een niet te missen architectonisch hoogstandje.

Onderweg zien we de nog originele voorgevel van een Pharmacie. Helaas gesloten, dus we kunnen niet echt even binnen kijken.

We lopen onder de spoortunnel door en dan zien we aan de andere kant het centre Pompidou, maar helaas wel met veel straatbreekwerk eromheen. Zowel de route erlangs als de wandelpaden er naartoe worden blijkbaar vernieuwd. Ernaast zijn ze bovendien met een nieuwbouw bezig, dus is het goed oplette om foto's zonder borden en hekwerken te maken.

Op de plek van het oude Romeinse amfitheater werd op 12 mei 2007 het Centre Pompidou geopend. Geheel anders van stijl dan zijn Parijse tegenpool, maar niet minder opvallend. Een creatie van de Japanse architect Shigeru Ban zijn Franse collega Jean de Gastines. Een golvend houten dak overkoepelt het geheel. Boven de luifel is een spits met een lengte van 77 meter gemonteerd, een verwijzing naar 1977 het jaar van de opening van het museum in Parijs. samen vormen beide expositiegebouwen een satelietmuseum, zodat een groter deel van de collectie kan worden tentoongesteld. Daardoor kan Metz ook op het gebied van hedendaagse kunst wedijveren met steden als Bilbao, New York en Londen.

Het is prachtig om hier rond te lopen en het gebouw met zijn 'Chinese hoed' vanuit verschillende standpunten vast te leggen. Het dakdoek is ook op een speciale wijze geweven: het laat  zonlicht door naar binnen -gefilterd- maar is lichtafstotend naar buiten. Al met al is zo een hedendaagse 'kunstkathedraal' ontstaan, die zich bijvoorbeeld goed kan meten met het Operahouse in Sydney.

na deze fotosessie lopen we de tunnel weer door, waarna de oude watertoren een geheel andere bouwstijl in het centrum markeert.

De stad Metz heeft uiteraard een lange geschiedenis en bij veel gebouwen zie je de gele stenen waaruit ze zijn opgetrokken. Deze zogenoemde jaumont geven de stad een fotogenieke uitstraling. mede om die reden presenteert Metz zich als de lichtstad: 's avonds worden veel bouwwerken prachtig uitgelicht, maar zoals dat meestal gaat, hebben wij geen tijd om daarop te wachten.

Voor bijvoorbeeld de uitlichting van het Centre Pompido doen we het daarom maar met een internet-foto.

Bij het station zijn we dan weer net te vroeg: daar kunnen we nog niet genieten van het jaarlijkse bloementapijt dat ze er begin juni op het centrale plein neerleggen.

Gelukkig hebben we een plattegrondje van de stad, zodat we de meest belangrijke straten kunnen volgen. Op het centrale plein tegenover de kerk -de Places d'Armes- zie je de belangrijkste gebouwen voor de burger: het stadhuis en het gerechtsgebouw. Lopend langs het VVV beland je in de middeleeuwse wijk, met onder meer de musea van La Cour d'Or. Tijdens graafwerkzaamheden voor de uitbreiding van de graanschuur kwamen er Romeinse baden aan het licht. Deze zijn nu via een keldergewelf te bezichtigen. Er is hier ook een uitgebreide afdeling archeologie.

Bijzonder is dat een zij-arm van de Moezel praktisch langs de voet van de kathedraal stroomt. De wijk eromheen is tegenwoordig erg geliefd om te wonen en er zijn verschillende etablissementen om ook de inwendige mens te versterken.

Tegenwoordig is de stad vooral koploper op het gebied van software en communicatie.

Voor ons wordt het onderhand weer tijd terug te keren naar de Moezeloever, waar de camping ligt.

gelopen: vier uur