zaterdag 7 april...
'stadsbezoek Saarburg'
voor het laatst
bijgewerkt op:
07-02-2022
|
 |
We nemen vandaag een
bijzonder vervoermiddel om naar het centrum van Saarburg te gaan: de
kabelbaan. Loes kon zich dat nog herinneren van hun bezoek, zo'n
dertig jaar geleden- aan deze camping. Zij wilde eigenlijk liever
naar beneden lopen, maar ik geef er de voorkeur aan 'onderweg' foto's
te maken en dat gaat beter dan wanneer je naar boven gaat.
Eerst echter genieten we
van de warme broodjes met -alvast een voorproefje- Franse kaas.
Op weg naar het beginpunt
van de kabelbaan komen we langs de zomer 'rodel'-baan. Een leuk
evenement voor de campinggasten: je laat je eerst naar boven trekken
en dan kun je -nog best met een behoorlijke vaart- op een sleetje
naar beneden suizen. |
 |
 |
De bakjes van de kabelbaan
zijn simpel, maar heel doeltreffend. Je gaat met z'n tweeën dicht
naast elkaar staan, wipt het bakje in en dan sluit zich de helft die
voor je benen zit. Daardoor kun je gewoon foto's maken. Als het
echter regent, dan wordt ook de bovenhelft gesloten, met plexiglas,
zodat je nauwelijks nat wordt. Maar ja, dat is dan weer slecht voor
de foto-kwaliteit.
Beneden aangekomen sta je heerlijk midden in het centrum, aan de
voet van de burcht. Jonkvrouw Loes gaat naar boven, want zij wil
zelf weleens van dat grandioze uitzicht genieten. |
 |
 |
 |
 |
Saarburg is een erg leuk
stadje om rond te lopen. Vooraf heb je er geen idee van, als je naar
een camping zoekt, wat de 'bijbehorende plaats' te bieden heeft. De
herinnering van Loes is ook niet zo erg gedetailleerd, omdat haar
kinderen toen een stuk jonger waren en de interesses ook niet zo bij
een stadsbezoek lagen. Midden in het stadje heb je een waterval,
heel bijzonder natuurlijk, maar ook aan de oever van de rivier zijn
leuke plekjes te vinden. |
Ronddwalen
door Saarburg
Kortom, we dwalen er een
flinke tijd rond en vinden bij een alleraardigst winkeltje, gerund
door een wat ouder echtpaar, een paar leuke uiltjes. De eigenaresse
ruikt handel: ''U spaart uiltjes? Dan heb ik het laatste
mini-exemplaar voor u. Dat heeft u vast nog niet gezien.''
En inderdaad, manlief
reikt op haar verzoek een uiltje aan dat nog geen centimeter groot
is.
Het winkeltje bestaat overigens uit twee delen: waarschijnlijk
vanouds twee pandjes die één portiek delen, maar dat heeft nu wel
gevolgen voor de bedrijfsvoering. Aan de reacties van het echtpaar
te merken wordt er nog wel een s iets uit het ''andere'' pandje
meegenomen, als er niet steeds iemand op de winkel past.
Uiteraard rekenen
wij onze nieuwe aanwinsten netjes af: het 'kleinste uiltje' en
eentje met een klokje onder de vleugels. |
|
 |
We verwennen
onszelf bij de patisserie
In het
centrum hadden we al een lekkere patisserie gezien en na al dat
wandelen vinden dat we wel wat lekkers hebben verdiend. Het wordt
een heerlijk gebakje met daarbij ijs, een saus van advocaat, enkele
chocolaatjes en verse aardbeien. Dat staat garant voor een heerlijke
smulpartij.
Daarna
wordt het weer tijd om terug te lopen naar de kabelbaan en de route
nu in de tegenovergestelde richting af te leggen. Onder ons zien we
de weg met een flink aantal bochten onder ons omhoog slingeren. |
o |
 |
Vooral het totaaloverzicht van het stadje op de oever
van de rivier is schitterend mooi.
|
De avond brengen we weer
in gepaste rust door: na een heerlijke maaltijd de afwas -met de
hand ;-)) -koffiedrinken, wat lezen en computeren en dan redelijk op
tijd naar bed, want morgen wacht ons weer een reisdag. |
zondag
8 april...
Eerste paasdag
We slingeren met alle bochten mee langs de Saar
|
 |
De afvaltank wordt geleegd
-overigens opvallend dat ze hier geen slang hebben voor vers water,
alleen een afvoerput- en dan gaan we op weg naar Mettlach. Onderweg
valt het jonge, frisse groen op dat tegen de berghellingen ontluikt.
Saar en Moezel vormen een onverbrekelijke twee-eenheid. Beide
rivieren slingeren zich door het landschap en daar zitten af en toe
heel stevige bochten in. Er is er een, bij het dorp Hamm, waar de
rivier een draai van bijna 360 graden maakt. Dat kun je heel goed
zien als je bovenop de heuvel staat, waar onderaan je voeten het
water zich compleet 'omkeert'. Daar gaan wij een kijkje nemen. |
Als we de Heppiebuzz op het parkeer-terrein hebben
gezet, wordt al meteen duidelijk dat ze het hier ook goed voor
hebben met de viervoeters. |
 |
Het is een
klein stukje lopen naar het uitzichtspunt en we zijn zeker niet de
enigen die dit op de foto vastleggen.;-)) |
Stadswandeling in Mettlach
|
 |
De stadswandeling biedt
een grote variatie aan bezienswaardigheden. Het valt nog niet mee om
om goede keuze te maken uit de vele foto-onderwerpen, maar het gaat
lukken. Vooral als we de resultaten later thuis terugzien, zijn we
meer dan dik tevreden. |
 |
|
Aan het eind van de middag
komen we aan in Sarreguemines, waar we een camping hebben gevonden
die bij een Hotellerie hoort: 'Au deux tours'. Die tweede toren
hebben we overigens nooit kunnen ontdekken, maar het bijbehorende
meer wel. Het duurde even voordat de aardige Franse eigenaresse de
deur opendeed, want ze was achter in het restaurant bezig en dat
gaat pas om 18.30 uur open.
We krijgen keurige uitleg,
betalen 20 euro borg voor 'le badge' om het hek te kunnen openen en
mogen dan helemaal aan de andere kant van het meer op het
campinggedeelte een plekje zoeken. Liefst op het pad, want de grond
schijnt nog erg drassig te zijn.
Overigens wordt de rest
van de camping ingenomen door allerlei bouwsels, die er echt niet
uitzien, maar waarin soms nog wel een caravan valt te ontdekken.
's Avonds maken we nog een
wandeling rond het meer en dan gaan de luiken dicht. |
 |
|
|
|
gereden: 166 km. |
 |