woensdag 03-08

donderdag 04-08

vrijdag 05-08

zaterdag 06-08

Centraal staat vandaag Portobello Road Market. We willen daarna(ast) een bezoek brengen aan Holland Park en Regent Canal. Om dan in de avond te eindigen met een wandeling over Parliament Hill en Hampstead Heath. Een vol programma dis: we halen er vandaag alles uit.

Na het ochtendritueel met een Engels breakfast gaan we met de metro op stap naar Ladbroke Grove. De Portobello Road Market ligt daar vlakbij. Als we naar de uitgang van het metrostation lopen, horen we een andere toeriste aan een local vragen hoe ze naar de markt loopt. Wij luisteren mee: links de straat in, dan de eerste rechts en je bent er. Makkie.

Het is er al aardig druk. We beginnen bij een rij met vooral tweedehands kleding, maar dat wordt met nieuw goed afgewisseld. Daarnaast is er veel antiek -of wat daarvoor moet doorgaan- en er zijn kramen met snuisterijen. Vanzelfsprekend is het een prima plek om leuke plaatjes te schieten. Dat doe ik dan ook volop.

We lopen de hele straat uit -slenteren past hier beter- en verwonderen ons over de grote diversiteit aan artikelen. Toch komen we nog geen kramen tegen met gebitten of brillen, zoals we op de Puces in Parijs hebben gezien. Deze markt bestaat al sinds 1837 en telt verschillende delen. Wij lopen nu in het zuidelijk deel, maar in het weekend is ook het noordelijk deel vol kramen en dus ook volk.

Naast deze verkoopplekken is er ook varieté: zo zien we een illusionist bezig met het laten zweven van een jongedame uit het publiek, die dan ook nog even in mootjes wordt gezaagd.

Bij de petten- en hoedenkraam mag Loes natuurlijk op verzoek van de fotograaf even zo'n originele Engels bolhoed proberen. En zoals verwacht, staat het haar prima.

We zien nog iets anders opmerkelijks: een winkel die boordevol oude naaimachines staat. Zijn het er 600, zijn het er duizend of komen we aan de drieduizend? We kunnen het echt niet inschatten. Maar bijzonder is het.

Een van de foto's die ik me vooraf heb voorgenomen om te maken is de voorgevel van antiekwinkel Alice's.

Alice's shop: een foto die in veel reisgidsen prijkt, maar die ik zeker ook zelf wil maken. En natuurlijk even binnen kijken. De eigenaresse is net spullen een andere plek aan het geven en dankzij mijn lange armen kan ik een grote zeilboot voor haar van een vitrinekast halen. ''Thanks a lot, sir''

Na zeker zo'n drie uur op de markt te hebben rondgezworven en een lekker kopje koffie -met een notengebakje- wordt het tijd om naar een andere wijk te gaan. Maar eerst lopen vanaf het startpunt van vanochtend rechtdoor en laten daarmee de markt met kleding en voedsel achter ons. In dit deel blijkt veel 'bric-a-brac' te zitten.

Tenslotte valt er nog een hoop te zien.

Je hebt ook in de naastgelegen wijk nog van die prachtige herenhuizen, die een en al 'voornaamheid' uitstralen. Het is dus volop genieten om hier rond te lopen.

Als we deze straat uit zijn, nemen we eerst weer een bus. We willen namelijk een paar wijken verderop kijken: bij Holland Park in Kensington.

Overigens valt er ook onderweg in de bus nog genoeg te zien.

Langs het park loopt een wandelpad: de Holland Walk, maar die valt helaas wat tegen. Aan het eind steken we de straat over, halen bij een supermarkt een paar kleine stokbroodjes met schimmelkaas en twee beker yoghurt. We lopen terug naar het park om ze daar op een bankje even rustig te kunnen oppeuzelen.

Daarna lopen we nog een stukje door Kensington High Street en gaan daar het metrostation in.

We wisten al dat er delen van de Jubilee en Circle lijn dicht zijn vanwege extra onderhoud door de komende Olympische Spelen, maar nu blijkt ook de route naar het noorden dicht.

Maar weer naar buiten dus, op advies van een van de op het station aanwezige 'assistents' en dan met bus 27 naar Paddington. Volgens hem kunnen dan op loopafstand het kanaal 'Little Venice' vinden, zoals ze het hier noemen.

Helaas zijn we vergeten de uitgebreide stratengids mee te nemen en dus moeten we toch weer de weg vragen. Tussen de gebouwen van St. Mary's Hospital door bereiken we het bruggetje over een zijtak van het kanaal.

Hier liggen allerlei slanke woonboten, die heel kleurig zijn. Het is een genot om hier rond te dwalen. Je hoort de boten hier gezellig puffend aankomen. Er ligt op de splitsing van twee kanalen een eilandje en daar moeten ze steeds omheen manoeuvreren.

Iets verderop ligt een brug en als we die oversteken, komen we bij de andere kant van het kanaal en voorbij de splitsing. vanuit hier kunnen we de route via Edgeware Road vervolgen. Onderweg kan ik diverse leuke opnames maken:mijn 'gebeden zijn verhoord' >> het is een mooi blauwe lucht met wolken, de zon schijnt, ideaal om te fotograferen.

Als we langs alle bootjes zijn gelopen -tsjonge, wat een verschillende soorten- zien we op de volgende brug een Italiaans restaurant.. Daar gaan we wat drinken. De ober/eigenaar straalt niet bepaald van enthousiasme om het zijn klanten naar de zin te maken.

Na één consumptie vinden we het dan ook genoeg en gaan met de bus richting metrostation Edgeware Road. We vergissen ons een halte, lopen een stukje terug en zo bereiken we Hampstead weer.

We gaan nu eerst op de kamer uitrusten, compleet met een drankje, van de vriendelijke serveerster Loes. Wat een verademing na haar 'Italiaanse collega' ;-))

Na de rust gaan we op stap voor onze avondwandeling: we komen hier tenslotte om wat te zien!Met de Underground gaan we nu naar Oakridge, net aan de andere kant van Hampstead Heath. vanaf daar willen we een wandeling maken over Parliament Hill, vanwaar we volgens onze reisgids een mooi overzicht moeten hebben op London City.

Dat blijkt in de praktijk wat tegen te vallen. Het centrum ligt erg ver weg en voor het mooie is die afstand eigenlijk te groot. Zelfs met de telelens er op valt het niet mee een leuk plaatje te schieten.

We lopen door naar de bebouwing van Hampstead, een wijk die wordt gekenmerkt door haar dorpse karakter. De wijk heeft zich -mede door de aparte ligging op de  heuvel- altijd afzijdig gehouden van Londen. De herenhuizen en villa's verkeren in perfecte staat en de wijk heeft een grote aantrekkingskracht op kunstenaars en schrijvers.

Helaas kunnen we de in de gids aangeduide wandeling niet vinden. Met behulp van enkele voorbijgangers doen we wel een poging het beginpunt bij het Lower Terrace te ontdekken, maar ook zij kunnen ons niet echt op weg helpen. We krijgen nu bovendien flinke trek en gaan dus op zoek naar een eetgelegenheid. Dat wordt een klein Indiaas restaurant, dat -als we eenmaal zitten- alcoholvrij blijkt te zijn. Vooruit dan maar.

Het eten is er prima. Ik heb Lamb Pavlov besteld en Loes gaat een gemengd gerecht met vijf soorten vlees soldaat maken. We moeten helaas erg lang wachten voor het aan tafel wordt geserveerd. We krijgen sterk de indruk dat de afhaal-bestellingen voorgaan. Maar goed: als er dan wat voor je op tafel staat, heb je ook wat! Naast mijn vlees had ik als 'side' fried rice besteld, maar ook Garlic Naan. Tjeetje, wat een berg!
Loes heeft bij haar keuze automatisch ook Naan gekregen, maar dan zonder garlic. Zij kijkt ook al met een blik: 'Dit ga ik niet op krijgen'.

Dat klopt: we vragen een doggy bag, zodat we het brood kunnen meenemen voor morgen.

Het laatste stukje terug naar huis -twee haltes- wordt soepel afgelegd. De rest van de avond brengen we gezellig op de kamer door.

Nu we het toch over die kamer hebben: we missen wel twee stoelen om even rustig te kunnen zitten. Wat dat betreft geven de foto's op internet we een heel ander beeld dan -in ieder geval ons verblijf- de werkelijkheid is.