Reizen en
ontdekken
 

Costa Blanca - mei 2009

zondag 30 mei

Bezoek aan de palmenstad Elche...

Elche, in het Valenciaans ook wel Elx genoemd, is een behoorlijk grote stad. Op zo'n tien kilometer ligt l´Alcudia, de directe voorloper van de hedendaagse stad, is gesticht door de Iberiërs en later veroverd door de Carthagen en de Romeinen. Zij noemden de stad Ilici en gaven het een belangrijke status. Onder de Moorse heerschappij, toen de stad langzaamaan verhuisde naar zijn hedendaagse locatie, vervaagde deze status. Jaime I van Aragon nam in 1624 de stad over van de Moren. In de loop van de 18e eeuw groeide de stad steeds verder. In de 19e eeuw groeide de stad steeds sneller door de spoorwegverbinding en de industrialisatie.

Werelderfgoedlijst Unesco

In Elche is een enorme hoeveelheid aan archeologische overblijfselen gevonden, waarvan de Dame van Elche, een sierlijk Iberisch borstbeeldje van een vrouw, de belangrijkste was.

Elche staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO, dankzij de Palmeral. Deze Marokkaanse palmentuin, waarvan de basis werd gelegd door de Feniciërs, is door de Moren uitgebreid en sindsdien keurig onderhouden. Met zo’n 600.000 bomen is het veruit de grootste palmentuin van Spanje. De bomen worden gekweekt in plantentuinen. Eén daarvan is opengesteld voor het publiek: de botanische Horta del Cura, een prachtig stukje natuur. In het Parc Municipal kun je vrij rondwandelen.

De Heladeria is open

Gelukkig is de Heladeria wel open, dus kan ik me tegoed doen aan een overheerlijk ijsje. Voor slechts drie euro krijg ik vier flinke bollen. Loes houdt het bij koffie met amaretto: ook lekker.

Natuurlijk ook hier weer een kerk, maar die mogen we alleen van buiten op de foto zetten. De werkster is de bloemblaadjes van een trouwerij bij elkaar aan het vegen en ze is onverbiddelijk: we mogen niet naar binnen.

Even verder zien we een voetgangersgebied, maar daar zijn -blijkbaar vanwege de zaterdagmiddag- alle winkels gesloten.

We wandelen nog wat door de -kennelijk heel oude- binnenstad: niet te vergelijken met Barcelona, maar wel aantrekkelijker dan Alicante. Door het lager gelegen palmenpark wandelen we terug en blijven dan nog even -we moeten tijd vullen- op een bankje zitten lezen / dutten. 

Als we terugrijden naar Alicante, tanken we voor de zekerheid toch nog maar even vol, hoewel ze daarover bij de afgifte door EuropCar op zijn minst 'wat verwarrend' over waren. We schatten echter in  dat wanneer zij de tank vullen, ons dat meer kost dan 'zelfbediening'.

De luchthaven ligt langs wegnummer 940 naar Alicante, dus we kunnen direct de afslag nemen en ons melden bij het kantoor van de autoverhuur.

Zonder verder schades te controleren -die hadden wij zelf maar met de camera vastgelegd bij vertrek- en alleen met de vraag of alles in orde was, worden de sleutels en de kaart ingenomen. Als ik vraag hoe dat dan verder werkt, met borg en tank en zo, melden ze slechts dat als de tank vol zit,  alles in orde is en de borg niet van de creditcard is afgeschreven. Vooruit dan maar.

Vlucht 'delayed': we doen met een 'Sonrisa-stel' Rummikub

We lopen vanuit de auto-verhuur zó naar het vliegveld: dat is prima geregeld. Vlotjes passeren we de douane en lopen naar de wachtruimte bij de pieren. We nemen wat te drinken en ontmoeten al vrij snel een stel dat in hetzelfde Villa Sonrisa zat.

Ook zij gaan naar Rotterdam en hebben dus hetzelfde vliegtuig. Tegen de tijd dat de eerste mededeling op het bord verschijnt bij welke pier we moeten zijn, gaat het mis en zien we op het blauwe bord 'Dealyed' verschijnen. Een term die we liever niet zien, althans niet bij onze vlucht.

Je kunt er echter niets aan of tegen doen. Loes besluit met René en Liesbeth een spelletje Rumnmikub te gaan doen, ik blijf nog wat lezen en schrijf dit verslag bij.

De informatievoor-ziening is puur slecht.

Als eerste stond er op het bord dat we niet om 20: ?? vertrekken,. maar om 22.45uur. Er is hier niemand van Transavia bereikbaar die informatie kan geven, noch iemand die zij daarvoor hier hebben ingehuurd. Door een telefoontje van een van de ophalers van een van de mede-passagiers krijgen we te horen dat ze in Nederland al even na tienen wisten dat de vlucht geannuleerd is.

We moeten uitwijken naar Amsterdam

Bovendien: als er een vervangend toestel beschikbaar is, dan mogen we niet in Rotterdam landen: dat is 's avonds na tienen gesloten. Dus moeten we uitwijken naar Amsterdam en van daaruit worden we met bussen vervoerd naar Rotterdam Airport. Voor ons is dat een beetje mijl-op-zeven: wij kunnen veel beter vanaf Amsterdam rechtsreeks via Utrecht naar Houten. Maar... dan moet er eerst wel iets bekend worden over een alternatieve vlucht. Voorlopig staat er op het bord alleen maar dat we vanaf 23:45 uur bij Henry's bar terecht kunnen voor wat eten en drinken.

Bijkomend probleem voor ons is dat we Maurice niet kunnen bereiken, die ons vanaf Rotterdam zou ophalen. We hebben namelijk nog steeds geen telefoon, omdat de reserve-accu niets doet. We hopen dat Maurice op een andere manier info heeft gekregen.

De bar gaat dicht, maar gelukkig ook weer open

Het bezoekje aan de bar loopt ook niet zo soepel: als we denken dat we wat zullen krijgen, gaat de bar dicht!

Gelukkig blijkt een kwartiertje later dat dit speciaal voor ons was: er komen grote dienbladen met daarop voor alle gestrande reizigers patat met frikadel en een drankje. Een wereld(s) menu dus.

Uiteindelijk gaat het toch nog gebeuren: we mogen rond één uur mogen we aan boord en om half twee stijgen we dan toch op. Het is haast een wonder. Zoals al ''beloofd'' krijgen we meer waar voor ons vlieggeld: we gaan door naar Amsterdam. Het loopt uiteindelijk tegen half vier als we bij de bagageband staan. Gelukkig moet iedereen zijn koffers hier afhalen, omdat ze dan zelf naar de bus moeten worden gebracht. Wij kiezen er dus voor naar de trein te lopen. Dankzij het nachtnet is er een goede aansluiting naar Utrecht.

Taxikosten voor Transavia

Daar is geen aansluiting naar Houten: het is nog veel te vroeg in de ochtend en we besluiten een taxi te nemen. Gelukkig blijkt achteraf dat we die kosten in ieder geval van Transavia terug krijgen.

Al met al een vakantie die een hoop verhalen heeft opgeleverd om later nog eens in de herinnering te halen.