Nepal

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Reizen en
ontdekken
 

Finestrat mei 2009

 

 

 laatst gewijzigd: 06-02-2022

Op weg naar de Spaanse zon in Finestrat Een gelukkig weerzien in Finestrat

Verkoeling bij het zwembad Slenteren door oud-Benidorm

Twee dagen bij la Sonrisa We verkennen het achterland

De terugvlucht met vertraging

 

zaterdag 29 mei

De laatste dag alweer...

Of het nu een langere of kortere vakantie is: de dagen vliegen om en voor je het weet zit je in het vliegtuig naar huis.


Natuurlijk gaan we ook vandaag nog leuke dingen doen: we hoeven pas in de avond te vliegen en de auto hebben we nog even tot onze beschikking. We vinden dus dat we Alicante wat beter moeten verkennen en we hebben gezien dat het stadje Elche een leuke tussenstop moet zijn.

 

Verder opruimen dus, nadat de familie Demarteau vanmorgen vroeg al de kuierlatten heeft genomen: zij vliegen aan het eind van de ochtend.

Als laatste herinnering maken we nog een plaatje van de rozenboog, waar overigens nog geen roos aan te zien is.

We rijden terug naar Alicante

 

Even over half twaalf drukken we op de toeter: we zwaaien Marjan gedag. Op dit tijdstip zullen Esther, Sander en de kinderen wel zo ongeveer aan boord gaan, op weg naar Amsterdam. Wij rijden via de N232 naar Alicante. Dat verloopt vlotjes en we worden redelijk makkelijk bij de haven  verwezen naar een parkeergarage. Wel zo veilig.

Aan de Esplanada d'Espagna zit een klein filiaal van het toeristenbureau en daar krijgen we netjes een stadsplattegrond. Weten we tenminste hoe we moeten lopen.

We zijn eerst toe aan een sanitaire stop, die we combineren met een kop koffie en een jus d'orange. Dan lopen we richting Ramblas. Die hebben ze niet alleen in Barcelona -waar wij hem van kennen- maar de sfeer hier háált het niet bij die in de stad van Gaudi.

 

We slenteren verder en komen bij een kerk. Die gaan we, het wordt een gewoonte, van binnen bekijken.

Het blijkt de kathedraal van Sint Nicolaas te zijn en de bouwstijl is zeer apart, maar spreekt ons bijzonder aan.

We lopen nu weer richting haven en komen dan een stel in Catalaanse kleiding tegen. Ze zijn zo vriendelijk om even te blijven staan, zodat ik ze goed kan vereeuwigen.

Lunchen op een bankje in de schaduw

Even verderop zien we een lange laan met een perk in het midden, omzoomd door palmen. Hier zoeken we een bankje in de schaduw op -het is weer een beste temperatuur- om de lunch te gebruiken. We zijn niet de enigen: natuurlijk hebben ze ook hier duiven en er zit zelfs -heel apart- een wit-met-groen exemplaar bij.

We lopen verder naar de San José en gaan dan weer meer het stadscentrum in. De zoutjes die voor onderweg waren bedoeld, hebben we helaas in het keukenkastje bij La Sonrisa laten staan, dus schaffen we hier maar een nieuw zakje aan.

Op weg naar Elche

Als we weer langs de kerk komen -we hebben een rondje gelopen- blijkt er net een bruidspaar binnen te zijn. De kerk zit voor het overgrote deel vol met familie en waarschijnlijk heel veel bekenden. We leggen het gelukkige stel van een afstandje vast op de foto. Dan lopen we opnieuw naar het 'restaurantje' waar we 's morgens al zaten. We drinken er wat en besluiten dan de auto weer op te halen om naar Elche te rijden. Die stad heeft een enorm uitgestrekt park -het centrum is er als het ware omheen gebouwd- en dat staat vol met liefst 400.000 palmbomen. En natuurlijk daar tussendoor nog allerlei andere planten. Dat willen we wel eens van dichtbij gaan bekijken.

Tien dagen aan de Costa: de retourvlucht