Reizen en
ontdekken
 

Finestrat mei 2009

vrijdag 29 mei

Met de auto op pad

In de map die in het appartement ligt met suggesties voor uitstapjes, hebben we een autoroute gevonden die ons erg aanspreekt. Het is een goede 60 tot 70 kilometer rijden -afhankelijk van de voorkeur- en uiteraard kunnen we er de hele dag over doen.

Het blijkt een route te zijn die uit de gids van National Geographic komt en dat is ''later thuis' handig om nog even na te lezen, want uiteraard kunnen we het blaadje met de info niet meenemen.

De sierra's in
Via Guadelest

We starten richting .. les Tapiades en redelijk snel daarna moeten we een mooi uitzichtspunt krijgen: het Urbanitzatio Panorama. Dat klopt, dus we zetten de auto even aan de kant om daarvan een foto te maken.

We nemen niet de hele voorgestelde route naar de kust -omdat hun beginpunt bij Altea ligt- maar buigen af via de CV70 naar La Nucia en rijden dan verder naar Polop. We gaan dit dorp even bekijken en komen op een groot plein met een pergola aan de rand en tegeltableaus van allerlei plaatsen in het gebied van de Costa Blanca.

We vervolgen onze rit verder noordwaarts, waar we de route bij Callosa d'en Sarrià weer oppakken. Dit is een agrarisch dorp, maar maar wel met muren eromheen en een heel oude poort. We volgen nu de C3313 langs ruige kalksteenheuvels, die met pijnbomen en woest struikgewas zijn begroeid. De weg begint een stukje voor de stad Guadelest aardig te slingeren. Je wordt er wel meteen beloond door een overweldigende aanblik: de stad ligt hoog boven de vallei met granieten pieken, waarboven de torens uitrijzen. Links van de weg ligt een enorme parkeerplaats en het is niet moeilijk er -tegen betaling- een plekje te vinden.

We lopen de smalle straatjes in en zijn duidelijk niet de enigen: op het eerste het beste terras strijkt net een buslading vol kirrende Italianen neer, dus wij lopen nog een stukje verder door voor onze koffie.

Overal zie je souvenirwinkeltjes, die met hun uitbundige uitstallingen de toeristen tot een aankoop proberen te verleiden.

Nadat we langs een wel heel bijzondere dame zijn gelopen die ons -over verleiden gesproken- probeert een vriendelijke lach te ontfutselen, zien we iets hoger op het pad een klein poortje.

Dat blijkt toegang te geven tot het oude stadsdeel, met sterk stijgende straatjes en aan 'het eind' een mooi panoramisch uitzicht op het dal. Er bevinden zich hier ook oude kasteelruïnes: het is natuurlijk een prima plek voor een versterkte woning.

Op het pleintje staat het Casa Orduña: het oude landhuis van de adellijke familie van die naam, dat nu echter het Museo Municipal is.

We lopen na al dit moois weer terug naar de auto en vervolgen onze weg, die nu langs een aantal kleine dorpjes voert. Links en rechts liggen terrasvormige hellingen met daarop amandelbomen. helaas staan ze niet meer in bloei (dan hadden we hier in februari moeten zijn), want dan zijn ze op hun mooist. het volgende wat grotere dorp dat we tegenkomen is Confrides en volgens onze beschrijving moeten we ook hier even stoppen. Dat doen we dus braaf -waar heb je anders zo'n gids voor- waar de bron van de rivier de Guadelest ligt. Op het plein staan monumentale walnotenbomen en je kunt er genieten van mooie uitzichten op het dal.

Het volgende plaatsje is Penàguilla, een dorp met een middeleeuwse poort en adellijke landhuizen. We laten dit echter links liggen en volgen de de -af en toe stevig slingerende- CV785 die ons door een flink bebost gebied voert.

Voorbij het dorp Sella met zijn Romeinse ruines en overblijfselen van een middeleeuws kasteel belanden we weer in een typisch Spaans landschap van citrusbomen, om uiteindelijk dan weer Finestrat te bereiken. We hebben er inderdaad bijna een hele dag over gedaan, maar het was zeer de moeite waard.