Rondreis met de camper

donderdag 24 juni...   Wandelen in het bos van Broceliande (bos van Merlijn)                       voor het laatst bijgewerkt op:  23-02-2022

We willen vandaag wandelen in het bos van Merlijn. Bij de Fransen eertijds bekend als het Bois van Broceliande, maar tegenwoordig heet dit het Foret Paimpont. Als uitgangspunt nemen we voor dit deel van de camperreis  wandeling 15 uit de ANWB-gids Bretagne met 30 dagtochten.

We moeten daarvoor eerst naar een parkeerplaats langs de doorgaande route tussen Chatenay en Trehorente.

Het lastige is dat de aanrijroute wordt beschreven vanuit Paimpont, maar wij komen net van de andere kant. Het zou de ANWB sieren als ze exact het startpunt opgeven, liefst met GPS-coördinaten, dan zouden we die zo in Germaine kunnen invoeren. Maar zoals altijd: er leiden meer wegen naar Rome dus op de kaart hebben we gezien hoe we moeten rijden.

En jawel: we lopen weer eens tegen een Deviation aan. De laatste vier kilometer blijkt opgebroken.

We zoeken een alternatieve route en krijgen dan opnieuw een omleiding.

Gelukkig zien we een VVV en daar vertellen ze ons dat we er nu vlakbij zijn. We moeten vooral de bordjes Tombeau du Géant volgen. Die komen we inderdaad tegen en dan kunnen we de Heppiebuzz op een parkeerplaats zetten. We moeten nu de rood-witte route volgen. Dat gaat tien minuten goed, maar dan komen de eerste problemen. Bordjes weg. Met hulp van een ander stel dat de route ook loopt - en zoekt- komen we iets verder. We worden een klein paadje ingestuurd, dat inderdaad omhoog leidt, maar dan is er weer niets meer te vinden. We besluiten terug te gaan. Voor ons uit lopen nog twee jonge mensen die het blijkbaar niet kunnen vinden.

Nog belangrijker was de pijnboom (grove den) bij de bron van Barenton. Het was de woonplek van Viviane, die over magische krachten beschikte. Zij kon het laten regenen en met het water uit de bron gekte genezen, zoals zij Merlijn van zijn gekte heeft bevrijd. De bron van Barenton is door de eeuwen heen heidens gebleven, ondanks processieoptochten in tijden van hongersnood.

Het bos van Broceliande

We gaan maar weer terug en volgen dan nog wel de bordjes naar het graf van de Geants (foto boven) -waarvan we overigens niet erg onder de indruk zijn- en dan lopen we terug naar de buzz.

De route voert nu richting Fougères: zo te zien is dat een mooie oude stad, maar het is inmiddels half drie geworden, dus we gaan eerst naar de camping. Dat wordt deze keer een municipal en daar zijn we dik tevreden over. Het ziet er allemaal keurig uit, goed en schoon sanitair alleen jammer: geen broodjes. We moeten het dus de volgende ochtend met onze eigen voorraad doen.

gereden: 232 km.

vrijdag 25 juni...   
We verkennen Fourgères en belanden in Bagnoles-de-l'Orne

Ja, ik weet het: de weken lopen niet helemaal 'gelijk op', maar per twee dagen een verslag op één pagina werkt makkelijker. Vandaar...

Vanaf de municipal naar het centrum van Fougères is maar een klein stukje. Wederom een heel oude stad, op de grens van Bretagne, dus vanouds het heel belangrijk als eerste verdediging tegen indringers. Het kasteel dat we hier aantreffen is dan ook indrukwekkend. Een deel is vervallen tot ruïne, maar er zijn ook onderdelen in tact gebleven danwel gerestaureerd. Bij binnenkomst kun je eerst een film bekijken over de bouw van diverse vestingwerken in Bretagne.

Ook Fougères is hier te zien, maar bijvoorbeeld eveneens de Mont St. Michel. Het is een heel interessant verhaal, dat een goede indruk geeft waarom dit deel van Frankrijk altijd zo apart is gebleven.

Wij maken een audiotoer door het kasteel, zodat we -keurig in het Nederlands- het nodige leren over de geschiedenis. Als we zo rondlopen, raken we onder de indruk van het bouwwerk en de tijd die het heeft gekost om het neer te zetten. Maar natuurlijk ook van de verhalen over de vele strijd die hier is geleverd.

We sluiten ook nog even aan bij een Engelsman die hier rondloopt en twee bezoekers details over het kasteel vertelt. Onder meer over de kerker onder de vloer in de toren, afgesloten met een zwaar rooster.

Het kasteel is een imposant voorbeeld van middeleeuwse militaire architectuur. In de 12e eeuw werd met de bouw begonnen en in fases werd het drie eeuwen lang uitgebreid en verder versterkt. De verdedigingswal rondom telde 13 torens en omsloot een gebied van twee hectare. je kunt de wal op, wat een mooi uitzicht geeft op het omliggende stadje. Omdat het kasteel hoog ligt, zijn er aan de buitenzijde nog fraaie terrastuinen te zien.

De Franse invasie, waarbij Bretagne haar zelfstandigheid verloor, begon in 1488 in Fougèreres. De val werd versneld doordat er op dat moment een incompetente en ontaarde hertog (Frans II) de Bretonnen leiding zou moeten geven, hetgeen echter niet lukte.

Naast het kasteel heeft het stadje Fourgères nog meer te bieden. We lopen richting het centrum, door een smal hellend straatje, waar een meneer alle mogelijke moeite doet de voorbumper van zijn auto van de trekhaak van zijn voorbuurman te krijgen. Zijn vrouw geeft aanwijzingen, maar de harmonie tussen het echtpaar is ver te zoeken. Zij vindt dat hij maar een sleepkraan moet bellen, maar dat is voor hem zijn eer te na. Na enkele vergeefse pogingen zien wij de situatie alleen maar erger worden.

Op het centrale plein kopen we lekkere broodjes bij de bakker en gaan die op een bankje heerlijk oppeuzelen.

We hebben een stadswandeling gekregen bij de camping en gaan daarmee op verkenning.

Dat valt nog niet altijd mee, want we moeten bijvoorbeeld een zijmuur van een huis tegenkomen met een trompe-l'oeil. We hebben toch sterk het vermoeden dat we in de juiste straat staan, maar zien het niet. Tot we achterom kijken: blijkt het inderdaad op de kopgevel te staan. Overigens heel knap gedaan.

's Middags stoppen we, op weg richting Breteuil, nog even in het dorp Ceaucé, om daar een brood te kopen.

De camping voor deze dag vinden we in Bagnoles-de-l'Orne, waar we door het dorp heen rijden en dan bij camping De la Vée belanden. Een leuke plek, waar we eerst een ''verkeerd'' rondje omrijden op de camping omdat we in de binnencirkel een licht beschaduwde plaats zien. Het is er niet overdadig druk, maar er staat genoeg en de voorzieningen zijn goed.

Als we 's avonds nog een rondje lopen, zien we dat ze hier het beste voor hebben met de plantjes. die krijgen water, maar de slang is lek dus ook de straat is één grote waterpartij. Gelukkig staat er een tijdklok op, dus die stopt tegen tienen.

gereden: 98 km.