de eerste reis

startpagina campersite   Een kijkje achter de schermen van de verbouwing 

Onze eerste grote reis: trektocht van 2 maanden door Frankrijk

sites met meer camper-informatie   Meer weten? Stuur een e-mail !

Geruime tijd voor we tot aanschaf van een camper besloten, hadden we al voor een week een huisje geboekt bij 't Kooiveld in Winterswijk.

Een weekje Winterswijk:
de Heppiebuzz mag mee

De Heppiebuzz gaat des-ondanks toch mee: dan kunnen we de 'rijvaar-digheid' uitproberen.

Winterswijk

 

We proberen al onze bagage in de camper te krijgen: dat moet niet zo moeilijk zijn. Toch moeten we even goed opletten dat we alle noodzakelijke spullen die normaal in de Zafira liggen, nu in de bus hebben.

Bovendien moeten we zorgen dat alles ankervast ligt, maar de ruimtes onder de bedbank bieden in elk geval mogelijkheden.

Vrijdagochtend komen Ben & Renata even over
tienen in Houten aan. We drinken eerst koffie
-met gebak- en daarna zetten we de laatste spullen in de Heppiebuzz. We hebben helaas nog geen oplossing voor de tweede fiets: die komt achterop tegen het reservewiel aan, zodat hij niet achterlangs de framebeugel past. Daar zoeken we nog wel een keer een oplossing voor: nu gaat hij plat op de dinette.

Het is tegen half twaalf als we richting de A27 en dan A28 rijden. Het is zeg maar 'gemiddeld' druk, mar we kunnen in ieder geval behoorlijk doorrijden. Met een vaartje van zo'n 110 tot 110 km/u snort de Renault over de weg. Via de A1 en vervolgens de N 77777 bereiken we Zutphen. We parkeren op de IJsselkade en gaan in het naastgelegen IJsselpaviljoen lunchen. Een mooi restaurant, met uitzicht op de rivier. Het enige  dat een beetje misgaat zijn de boterhammen onder  de uitsmjter. De zijn kennelijk zo geschrokken dat ze wit zien,in plaats van het bestelde bruin. Voor de rest is het prima verzorgd.

Loes heeft van een eerder uitje met de zussen nog een wandeling door Zutphen, dus die gaan we ook nu volgen.

fotocollage

Het blijkt exact 41 jaar geleden dat ik voor het laatst in Zutphen ben geweest, dus het werd wel weer eens tijd. Destijds was het samen met mijn  ouders en dus ook met broer Ben We hadden toen de Solex -ook al iets nostalgisch- en ik moest toen voor mijn studie op de k weekschool een scriptie maken over de Librije, waar de monniken die hele oude boeken met een ganzenveer zaten over te schrijven. Ben weet me nog precies te vertellen dat ik een blocnote gebruikte met groen papier, iets dat inderdaad helemaal in mijn stijl paste. Bewust afwijkend van het gemiddelde en gangbare, zoals ik ook altijd de schriften van mijn leerlingen corrigeerde met groene pen en niet met dat harde, definitieve rood.

Nu lopen we te genieten van al het moois dat deze stad te bieden heeft. In onze herinneringen kenden we de stad niet als een zo mooi voorbeeld van een Hanzestad. Dan kun je toch zien dat je als je jong bent naar heel andere dingen kijkt. Nu valt het op -we wisten het eigenlijk wel- dat we in heel veel dingen in karakter overeenkomen. Vooral van pa hebben we veel genen meegekregen die ons hebben geleerd inde stad naar boven te kijken en al het moois te zien dat in gevels tot uiting komt.

 

foto ??

Na de stadswandeling zijn we rond half vijf weer terug op de IJsselkade. Daar pikken we de camper en de Saab weer op en we leggen het laatste stukje route af richting Winterswijk. >> even uitgebreider toelichten

We moeten heel even zoeken, maar dankzij een bungalowpark Kooiveld. Hier hebben Hans en Andre - gevonden via internet- een prive-bungalow die we voor deze week hebben gehuurd. Via de mail wisten we al waar we de sleutel konden vinden en we gaan ons onderkomen bewonderen. Dat is namelijk wel het juiste woord voor dit wentershome.

Het huis staat aan de rand van het park - en ook aan de rand van het bosperceel- en kijkt uit op een groot open land. Je zit hier helemaal vrij, zelfs voor de buren moet je goed kijken om ook maar en glimp op te vangen.

foto huisje

zondag 16 maart  Een behoorlijk regenachtige dag, dus gaan we vanmiddag met de auto richting Südlohn, waar het vandaag koopzondag is. Eerst echter doen we het rustig aan: we staan pas om half tien op en na het ontbijtje.