Ten noord-oosten van Gent ligt een gebied waar nog veel kastelen te vinden zijn.

In 2007 herdenkt Laarne de heksenprocessen van 1607. Om ook na dat jaar Laarne 'op de kaart te houden als heksenstad', zijn diverse producten ontwikkeld.

Na enig aandringen was Brouwerij Walrave bereid een artisanaal biertje te brouwen. Een schot in de roos: het bier wordt gesmaakt. Het is een pittig amberkleurig bier van ± 5,8° dat de naam 'Laarns Toverhekske meekreeg'.

De zon schijnt! Het voelt lekker warm aan, maar er is in de loop van de dag wel regen voorspeld. We zullen het beleven: voorlopig gaan we 's zomers gekleed op weg naar het noord-oosten, richting Melle. Da's vanaf Merelbeke niet zo moeilijk, als we maar op de goeie plek de snelweg oversteken. We brengen eerst even een bezoekje aan het gemeentehuis in Merelbeke, om meteen wat nadere info te vragen. Daar leggen we meteen een mooi plaquette vast en mogen van de info-dame een blik werpen in de trouwzaal.
Veel toeristische folders hebben ze niet. Gelukkig hadden we deze week zelf al het een en ander verzameld, maar we vragen nog wel een kaartje om richting Flora/Melle te komen, maar die zijn net in herdruk. Gelukkig reed een van de medewerksters altijd via die route naar school, dus op de enig overgebleven kaart kan ze het ons wijzen.

We pikken de kastelenroute op bij Melleham en rijden dan netjes volgens de bordjes. We komen langs 'Kasteeelhoek', maar daar is weinig kastelerigs te ontdekken. Wel bij Laarne: dat moet een van de mooiste exemplaren uit de wijde omgeving zijn. We stappen af, parkeren de fiets buiten de poort en lopen het binnenterrein op. Inderdaad heel mooi, en flink groot ook. De tuinman is net gras aan het maaien: daar istie nog wel een tijdje zoet mee ;-))

We vervolgen de route, maar hebben intussen wel trek gekregen. Net buiten Laarne zit een leuke tent:  We kunnen buiten zitten, het is heerlijk weer, en we bestellen een kop koffie en een warme chocomel. Als de waard net weer naar binnen is, blijkt de prullenbak tegen de gevel in de fik te staan. Hij is dan ook zó weer buiten, nu gewapend met een flinke pan water. Volgens het reclamebord heeft hij een lekker biertje in de aanbieding, maar daar vinden we het met zo veel kilometers voor de boeg toch nog te vroeg voor. Als Loes afrekent, vraagt ze of het Toverhekske ook op fles te leveren is. Dat blijkt de enige manier te zijn om dit heksenbier te kopen. Als dank voor mijn belangstelling doet hij er een mooi glas bij.

Wij stappen weer op de pedalen en rijden richting de sporthal van Laarne: even daar voorbij hebben we zelf een verkorting van de route bedacht: niet rechtsaf naar Klaken, maar zo'n 100 meter rechtdoor de Leeweg volgen. Daar gaat het heel even fout: we moeten niet scherp links maar schuin links, maar vinden toch snel de route naar het Zand. Links en rechts staat er wel een kasteeltje op de kaart, maar kennelijk liggen ze verscholen tussen het groen: wij zien ze niet. Door naar de reiger, overigens een mooie route. We stoppen even omdat het wat begint te spatten en we rijden nog in het hemd. Dus iets meer bedekt volgen we nu de weg naar Katteneie. Aparte namen toch, hier in het Vlaamse. Bij Stapsteen -ook al zoiets- kiezen wij voor Stopsteen: we vleien ons neer op de stenen rand van een bruggetje om er de boterham te eten.

We slingeren nu om een groot verkeersknooppunt heen, om uiteindelijk richting Destelbergen te geraken. Hier staan weer diverse kastelen op het kaartje, maar er zijn er eigenlijk maar twee die we goed zien. Het is ook lastig -en jammer- dat er niet met een (info)bordje wordt aangegeven wóór de kastelen precies staan en welke geschiedenis ze kennen. Dat zou het geschiedkundig/informatieve karakter van deze route zeker ten goede komen.

Ook het vooraf thuis uitgeprinte kaartje met een wel zeer summiere beschrijving geven te weinig houvast. We fotograferen dus ook weinig, omdat we niet echt iets passends ontdekken, misschien op het gemeentehuis na.

We rijden nu naar de Schelde en volgen deze naar Heusden. Gelukkig zien we hier wel een paar kastelen, hoewel je er ook weer niet al te dichtbij kun komen. Het doet allemaal sterk denken aan de Langbroekerwetering: er staat genoeg, maar je ziet het ziet.

Van hieruit gaan we naar Melleham, slaan dan rechtsaf weer naar Melle -we laten dus een heel klein stukje route links liggen- maar vinden het mooi genoeg vandaag. De hele route is 48 kilometer, minus het stukje dat we hebben ingekort, maar we moeten natuurlijk wel twee keer het stuk Merelbeke / Melle / Merelbeke rijden.

Onderweg komen we in het centrum van Merelbeke langs een soort discount-supermarkt, met een enorm grote gekoelde groenten en kaasafdeling, waar we natuurlijk meteen weer wat bijzonder bier scoren.

Het laatste stukje naar 't Klein Huizeke is nu niet zo ver meer. Loes bereidt weer een heerlijke maaltijd, terwijl ik de ingrediënten voor het verslag verzorg, en geniet van het meegnomen Toverhekske.

's Avonds zakken we voor de verandering even lekker onderuit voor de tv, maar na een uurtje vinden we het alweer welletjes en gaat de favoriete radiozender weer aan. Het klein konijntje huppelt langs ;-))

terug naar huis via Zeeland

We staan redelijk vroeg op, want we willen de boel op tijd op orde hebben. .. komt rond de klok van tien

We steken een beetje rechtdoor naar boven: langs Gent en dan richting Terneuzen. Daar kunnen we via de tunnel Walcheren/Zuid-Beveland bereiken, om zo de weg te vervolgen langs Goes en dan op weg naar ..

We besluiten Zierikzee aan te doen, om er wat rond te wandelen in het historisch centrum. Dat bevalt ons prima, maar we nemen eerst in een Grand-Café een heerlijke kop koffie. Het is een erg leuk stadje, met veel historie en een heel mooie kerk die je al van verre kunt zien. Wat een tegenstelling met de kerk die we vervolgens op de grens van het oude centrum zien! We lopen snel weer via een andere straat terug naar het 'stadshart', waar we gezellig langs de -deels voormalige- binnenhaven wandelen.

.

Er is een rommelmarkt ten gunste van een stichting die zich v zwerfdieren inzet. We nemen er een kijkje en scoren vier marsplaten -waarvan ik er achteraf één toch al heb- en drie boeken uit de reeks Het Aanzien van... Jammer dat we niet hebben genoteerd welke jaren we nog missen, want ze zijn hier maar twee kwartjes: voor het goede doel. We hadden ze natuurlijk gewoon alle zeven moeten meenemen! Nu houden we het bij vier: slechts één hebben we al, maar die raken we kwijt aan schoonzus Annie.

We genieten nog heel even van een mooi plaatje van vroeger dagen: een schip in de haven. Jammer toch van al dat blik dat je er achter ziet. Maar goed, hier doen we het mee.

We lopen terug door de gezellige straatjes richting markt, waar we de Zafira weer ophalen.

De rit terug -we kiezen voor binnenwegen, voert via Oostflakee en Strijen  naar Gorinchem.. Daar pakken we de A27, om het laatste stukje wat sneller af te leggen. Tegen vijven draaien we de inrit op.

nieuwsgierig naar andere belevenissen? Kijk dan rond op de: