Camperreis Tsjechië

Op weg van Houten via Osnabrück naar:

23 augustus t/m 29 augustus

Onze camperreis naar Tsjechië start via Swagstorf aan de Kronensee en Seesen naar Bad Schmiedeberg.
Dat doen we in drie dagetappes en dan hebben we er aan het eind van deze rit al meteen aardig wat kilometers op zitten. Tenslotte is onze eindbestemming Tsjechië best een pittig eind rijden.
Geen probleem: we hebben tenslotte vakantie en we doen het op ons gemak. Waarbij we onderweg al zoveel mogelijk van de omgeving willen meekrijgen.

De dag begint wat anders dan we ons hadden voorgesteld. We zijn redelijk vroeg op -juist na het praatje van hovenier Krijn Spaan- en nemen eerst een douche. Dan maken we Sylvester wakker: hij ligt nog heerlijk in zijn doos. Ik haal hem aan, loop naar binnen en begin samen met Loes met de voorbereidingen voor het ontbijt. Als ik even later kijk waar de kat blijft, ligt hij op een vreemde manier op het houten pad, net of hij omgevallen is.

Ik haal hem aan, maar zie meteen dat het niet goed gaat met hem. Alsof hij een epileptische aanval heeft: zijn lichaam trekt, zijn ogen rollen, hij kwijlt en loeit, zoals wanneer hij pijn heeft. Dat is schrikken: zou dit het einde zijn? We laten hem even rustig liggen en na een kwartiertje knapt hij op: hij gaat weer staan, is nu veel rustiger en loopt mee naar binnen om te eten. Dat gaan wij ook maar doen. Daarna de camper verder inladen, nog even een foto nemen op verzoek van Sandra van haar quilt en dan afscheid nemen van Cees en Rina. Uiteraard krijgt ook Sylvester nog even een dikke knuffel. Het is dan toch al weer half een als we wegrijden: ik had dat anderhalf uur eerder gepland. We moeten nog even bij Hermine langs om de laatste Nieuwsbrief van Groei&Bloei te brengen, zodat die naar de kopieerder kan. Dan loopt het dus al tegen enen als we eindelijk de A27 opdraaien.

Wat langer traject via snelweg tot Duitse grens

We waren al van plan in Nederland eerst een stuk snelweg te nemen, maar gezien de tijd rijden we nu via A27 - A28 - A1 door tot de Duitse grens. Direct erachter ligt een grote parkeerplaats met Raststätte en daar willen even de benen strekken en wat fruit eten.

Helaas blijkt het vrachtwagen deel -daar reden we automatisch heen- helemaal vol en vanaf deze kant kunnen we niet alsnog naar het stuk voor de personenauto's. Daar is namelijk wel plek. We rijden dus door en komen vervolgens bij een parkeerplaats waar alleen een toiletgebouwtje is, maar zien daar weinig volk en ook geen schaduwplekje. Dan maar verder door. We besluiten nu, het is nog zo'n 85 kilometer tot Ostercappeln bij Osnabrück, binnendoor verder te gaan. Tijd dus om Germaine (Garmin) aan te zetten.

Ze leidt ons netjes richting einddoel, maar hoe dichter we bij Osnabrück komen, hoe noordelijker ze ons stuurt. Loes heeft de ouderwetse kaart op schoot en kan het dus precies in de gaten houden.

Germaine raakt in de war

Als het ons te gortig wordt, besluiten we eigenwijs te zijn en meer naar het zuiden te rijden. Germaine raakt er helemaal van in de war. Uiteindelijk wil ze ons weer terug hebben op de 'oude' route -volgens haar zouden we er eerst nog maar twaalf minuten over doen en nu zitten we al bijna weer op een half uur- dus we laten haar maar even haar gang gaan. Twintig minuten later roept ze trots dat we er zijn! Geen camping te bekennen ;-((

Goede raad is nu duur: we voeren een nieuwe eindbestemming in, maar hebben helaas alleen een plaatsnaam en geen straat. Dan maar de eerste in Schwagstorf die ze adviseert. Dat blijkt liefst 18 kilometer verder te liggen. We kunnen dus rustig stellen dat er een fout in de coördinaten zit.

Een mooi plekje aan de Kronensee

De geplande aankomst, kwart voor vijf aan het bier, wordt dus vijf over zes.  We moeten nu nog even het laatste stukje aan een Schwagstorfer vragen -we zitten nu inderdaad heel dichtbij- en dan kunnen we ons bij de receptie melden. Helaas: die gaat om zes uur dicht! Gelukkig kun je bellen -er komt nog een camperbus aanrijden, dus twee vliegen in één klap- en komt er even later een Hollander met sleutel, die langdurig op dit terrein bivakkeert en de eigenaar assisteert. Mooi plekje, met uitzicht op de Kronensee.

We kijken onder het borreluurtje nog eens waar het nu is mis gegaan, maar kunnen niet anders dan -op dat moment- concluderen dat de coördinaten verkeerd in de Acsi-gids staan.

Dat controleren we natuurlijk 's avonds nog  eens uitgebreid en dan blijkt wat er is misgegaan. Je kunt namelijk de coördinaten op drie verschillende manieren invoeren. Standaard staat het navigatiesysteem op 2, maar wij moeten keuze 3 hebben >> op die manier staan ze namelijk in de Acsi-gids.

Maandag 24 augustus

gereden: 212 km.

van Schwagstorf naar Seesen

Als we 's morgens om 8.15 uur de schuifdeur open doen, krijgen we al echt het vakantiegevoel. Dat was er gisteren al wel een beetje na aankomst, maar nu heeft het dan echt toegeslagen. Het zonnetje schijnt, we schatten in dat het al 18 graden is en het is droog. Wat willen we meer?

zonnig, 24 graden

We zijn niet zo heel vlot met wegrijden: het is uiteindelijk half elf als we de buzz starten. Germaine voert ons al meteen over een klein weggetje, want naast het vermijden van de snelweg hebben we nu ook aangegeven dat we de kortste in plaats van de snelste route willen. Dat leidt tot meer 'toeristische routes'. het eerste plaatsje dat we tegenkomen is Bohmte en daar gaat de kerktoren op de foto. Via Diepenau, Petershagen en Wunstorf bereiken we Hannover. Een stad die we graag aan een nadere kennismaking onderwerpen. Als we het centrum aardig naderen, zien we een ''Umwelt-zone'' bord. Achteraf ontdekken we dat we hadden mogen doorrijden, omdat dit niet voor benzine maar wel voor dieselauto's geldt. Maar ja, er zit toevallig net een politie-auto achter ons.

Met de tram naar het centrum

We kiezen eieren voor ons geld, gaan een zijstraat in en een klein stukje buiten de grens en nemen dan de tram naar het centrum.

We kijken hier een tijdje rond: het is wel aardig maar niet imponerend. Loes heeft het al snel bekeken en we gaan weer terug naar de buzz.

We vervolgen onze route nu in zuidelijke richting: via Laatzen, Harsum en Bockenheim naar Seesen. Ook deze camping hadden we thuis al min of meer uitgezocht: uiteraard afhankelijk van de mogelijkheden deze dag.

We zitten nu weer vlak naast een natuurgebied.

We worden op een heel prettige manier ontvangen en we vinden bovendien een leuk plekje. wat wil je nog meer?

Natuurlijk staat er weer een heerlijke, door Loes bereide maaltijd klaar.

's Avonds fluiten en twetteren de vogeltjes gezellig in de boom boven onze Heppiebuzz: blijkbaar zijn zij ook erg heppie.

We schrijven nog wat aan het verslag en er wordt gelezen, voordat we op één oor gaan, ter voorbereiding op morgen.