zaterdag 21 april...
'Via
arcadenstad Remiremont en Epinal naar Charmes'
voor het laatst
bijgewerkt op:
07-02-2022
|
|
Inderdaad is de
doucheruimte voor Loes 's morgens lekker op temperatuur. Zoals
gebruikelijk haal ik in die tijd het bed af en berg alles weer
netjes op in het luikt boven de cabine. Dan ga ik ook douchen.
Helaas: de kachel is net afgeslagen en ik krijg hem niet meer aan de
praat. Dat is dus bibberen, vooral ook al omdat mijn doucheslippers
nog thuis staan (''jij gebruikt ze toch niet'' -nee, niet altijd als
het lekker warm is) en de vloer ijskoud is.
Het stokbrood ligt al klaar op het randje van een van
de wasbakken en bij het ontbijt hebben we dus weer een heerlijke
Franse start. |
|
|
We beginnen met een rit
naar Remiremont. Ik heb gelezen dat dat een 'arcadenstad' is,
dus dat moet leuke plaatjes opleveren. Het is vandaag redelijk
makkelijk een parkeerplek te vinden en we lopen het laatste stukje
naar het centrum. De hoofdstraat is inderdaad haast een
aaneengesloten rij van gebouwen met een arcade eronder. Dat heeft
bovendien het voordeel dat je droog loopt, want het regent nogal,
deze vakantie. Hoewel, laten we niet klagen: dat begint meestal eind
van de middag of begin van de avond en dan ergens in de loop van de
ochtend wordt het weer droog. Vandaag beter gezegd: droger. Er valt
af en toe een bui tussendoor. Ik zou eigenlijk wel even naar het
toilet willen, dus stelt Loes voor om naar de crêperie
te lopen die ze twee straten terug heeft gezien. Een leuk klein
zaakje, waar alles gezellig en op rolletjes loopt.
We krijgen de suggestie
voor vandaag: een menu met een .. met drie soorten kaas, dan een crêpe
met jam en toe een espresso. Dat klinkt smakelijk. Doet u maar... |
|
|
Het smaakt inderdaad
heerlijk en we zitten er erg op ons gemak. De oorsprong van de crêperie
blijkt Bretons te zijn, zoals we uit de placemats en verschillende
uitingen aan de muren begrijpen. In ieder geval gaan wij met een
heel voldaan gevoel verder. |
|
|
Het blijkt ook de
stad te zijn waar Frédérique Chopin zijn sporen heeft nagelaten. Bij
de Rue die naar hem is vernoemd, hangt namelijk een bijzonder
naambordje:
|
Het is zaterdag:
trouwdag
Naar goed Frans gebruik
zien we ook een trouwerij: dat is bijna altijd op de zaterdag. Zo te
zien komt een groot deel van de gasten van oorsprong uit Marokko. |
|
|
Ons volgende doel is
Epinal. Het is nog niet helemaal duidelijk wat we daar zullen
aantreffen, maar dat zien we dan wel. Als we de buzz hebben
geparkeerd en we lopen een stukje door het centrum, wordt het al
snel duidelijk. Dit is een van die wat troosteloze Franse stadjes,
die wellicht een glorie-periode hebben gekend, maar waarvan
inmiddels de sjeu wel af is. Een goede uitzondering is het Cité
de l'image: de middeleeuwse tuinen van het kasteelpark. Helaas ligt
dat net buiten het centrum en we willen ook niet te laat bij de
camping aankomen. |
Charmes is ook bekend
om zijn wijn
Dan maar door naar
Charmes, om te zien of dat stadje haar naam eer aan doet. We hebben
van Co & Tinie al gehoord dat ze hier een mooie camperplaats hebben,
aan het water: de Moezel dus. Wij kiezen echter voor het gemak van
de camping, want het is weer de hoogste tijd voor een wasdag. Dat
soort voorzieningen kun je op een camperplek nu eenmaal niet
verwachten. |
Dit stadje is ook bekend om zijn lekkere wijn |
We worden bij camping Les
Iles op een allervriendelijkste manier door eigenaresse Nadine
welkom geheten. Heel familiaal: ze is kennelijk blij met elke gast
die haar onderkomen met een bezoek vereerd. Nu mag dat ook wel,
zoals we later horen, want door het weer zal de maand april niet als
een topper in de boeken terechtkomen. De camping is op 1 april open
gegaan en ze moet het in een half jaar verdienen. Eind september
sluit het hek weer. |
Ik probeer eerst de
Heppiebuzz op een op het oog wat hoger en dus droger deel neer te
zetten -niet te ver van de receptie, vanwege internet- maar dan
staan we wel erg schuin. Dus toch maar een andere plek. Als ik daar
echter op de blokken probeer te komen, slippen de voorwielen al.
Iets naar achteren lukt ook al niet meer, dus dat belooft nog wat.
Als ik de code voor internet haal, deel ik dat alvast maar mee, maar
Nadine verzekert me dat op dat stuk nog nooit iemand is komen vast
te staan. |
|
Die avond slaat de regen
weer genadeloos toe. De plek waar we de camper uitstappen, wordt al
snel modderig. Toch blijven het buien: tussendoor kunnen we zelfs
vrijwel droog naar het sanitairgebouw. |
gereden: 166 km. |
zondag
22 april...
''We maken er een rust- en
wasdag van, met een wandeling naar Charmes''
|
De ochtend begint
grijs. We halen eerst de bestelde broodjes op en genieten dan op ons
gemak van een heerlijk ontbijt. Daarna gaat Loes eerst aan de slag
met de was en zet ik me achter de laptop om weer een stukje verslag
bij te werken. Bovendien lees ik de foto's van de afgelopen twee
dagen in. We maken een praatje met de buren en bij de receptie halen
we enkele folders van de omgeving. |
|
|
Het wandelpad
naar het Charmes voert langs de rivier de Moezel dus, maar die is
hier nauwelijks herkenbaar als grote, doorgaande verbinding- en dan
loop je zo het centrum in. In de loop der eeuwen is het stadje een
aantal keren verwoest, maar ondanks alles zijn de kerk uit de 15e
eeuw en eentje uit de 16e eeuw behouden gebleven. Voor het overige
stelt het stadje zelf niet zo veel voor. Er staat een groot
standbeeld ter nagedachtenis aan de Slag van de Trouee des Charmes
-in 1914- waarbij de Fransen de Duitsers een gevoelige klap
uitdeelden. |
Bij het
standbeeld staat een oriëntatietafel, waarop het slagveld en de
deelnemende legers zijn uitgebeeld, want vanaf hier heb je daarop
een weids uitzicht. Evenals trouwens op de Moezelvallei. Vanaf hier
lopen we weer door naar de ingang van de camping: niet zo'n lange
wandeling, maar precies genoeg gezien de dreigende lucht. Wat
overigens achteraf blijkt mee te vallen, want zelfs de zon komt er
nog even bij. We kunnen de middag dan ook heerlijk ontspannen
afsluiten en tegen etenstijd is zelfs de was droog. |
|
|
|
|
|
|
gelopen: 5,2 km. |
|