vakantie van
Meer over Genève:
dinsdag
27 juni
aankomst in Genève
|
Klaar voor vertrek: stedentrip Genève
In 2006 verbleef het gezin van onze dochter in Genève, het hoofdkwartier van het Internationaal Rode Kruis. Dat is tevens de werkgever van onze schoonzoon, dus een mooie aanleiding om zelf eens de stad en al haar bezienswaardigheden te verkennen. In dit reisverslag laten we anderen graag onze ervaringen in Zwitserland mee beleven.
De voorbereidingHet wonder is geschied: de maandagavond voor ons vertrek ben ik om 22.15u helemaal klaar. Ook de dag zelf verliep redelijk rustig: niet al teveel artikelen voor de krant afmaken, want het meeste was zaterdagavond klaar. Dus: we drinken samen nog wat en gaan dan tegen twaalven -dat weer wel- plat.
Dinsdagochtend denkt Loes dat ze extra zomertijd nodig heeft. Niet alleen het
wekkertje is teruggezet, maar de klok loopt nu een uur voor, zodat de radio
al om half vijf begint te spelen. Gelukkig zakken we nog even af en drie
kwartier later is het dan echt tijd. Een uurtje later lopen we naar het
station en jawel: BINGO! De trein van 06.32u heeft vijf minuten vertraging.
We zien de negen minuten overstaptijd als Zwitserse sneeuw voor de zon
smelten. Gelukkig heeft onze aansluitende Schiphol-express ook twee minuten
vertraging, dus we redden het. Dankzij de nieuwe westboog buigen we net voor
Duivendrecht linksaf en komen we mooi op tijd op de luchthaven aan.
Aankomst luchthaven GenèveOok nu gaat alles voorspoedig en bij aankomst op de luchthaven van Genève is er al niets meer te merken van vertraging: we landen klokslag tien uur. Sandra en Samantha staan deze keer òns op te wachten en we gaan eerst met buslijn 10 en dan met tram 13 naar de Rue du Valais, waar zij hun appartement hebben. Lekker rustig, ondanks het verkeer voor de deur, maar zelfs op het mooie grote balkon heb je daar geen last van. We krijgen de tijd om even rustig bij te komen en nemen alvast wat toeristische folders die die Sandra heeft verzameld. Na de lunch wandelen we naar het meer van Genève: we lopen langs de waterkant en een van de eerste dingen die we vanzelfsprekend aan de overkant zien is de fontein. Deze keer heb ik alleen de digitale camera mee, dus er wordt driftig geschoten. Binnen vijf minuten snap ik al niet meer waarom er geen enkele Genèvegids in het Nederlands is, want er valt hier genoeg te zien. Wellicht niet voor twee weken -dat moeten we nog ervaren- maar je kunt zowel in de stad als in de omgeving genoeg beleven. Gelukkig maar, anders zou ik na deze regels wel zo ongeveer kunnen stoppen: niets meer te zien. Genève is vooral een groene stadDe gemeente maakt veel werk van het aantrekkelijk maken van de stad: er zijn veel parken, van klein tot groot, overal zie je mensen aan het werk die van alles onderhouden, er hangen plantenbakken aan de reling langs de boulevard, in het water bij het eiland drijven met bloemen opgemaakte ''scheepjes met vissersnetten', kortom: de toerist moet zich hier thuisvoelen. Dat doen we dan ook. We steken bij de voetgangersbrug de Rhône over en wandelen richting Engelse tuin. Daar moet natuurlijk de bloemenklok - sinds 1955 een van de symbolen van de stad- op de foto worden gezet. Overigens schijnen we niet in het meest fleurige seizoen te zitten, want op plaatjes die we ervan hebben gezien, kan de klok er véél bloemrijker uitzien.
We vervolgen onze route nu
langs de 'overkant' van het meer, richting rozentuin in het Parc la Grange.
Dit is in 1915 aan de gemeente geschonken en zorgt er dus voor dat een flink
stuk in het centrum niet mag worden bebouwd en op die manier een van de
noodzakelijke groene longen vormt. We keren terug naar de boulevard en lopen tot aan Port Noir, waar vandaan twee lijnen van de mouettes de Genève vertrekken: de openbaar vervoerbootjes die voor twee frank de verbinding tussen stadsdelen onderhouden. Wij gaan met lijn 4 naar de Perle du Lac. Tegen vijven zijn we thuis, verwelkomen schoonzoon Paul bij terugkomst van zijn werk op het hoofdkwartier van het Rode Kruis, genieten van lasagne en natuurlijk nog even van onze kleindochter. Drie uur later wordt het ook voor ons zo langzamerhand bedtijd. |
|
woensdag
|
Met de walkman op zwerven door het oude centrumHeerlijk rustig opstaan. Loes is er vroeg uit, zelf kom ik om half negen kijken hoe het ermee staat. Na het ontbijt gaan we met Sandra en Samantha -via een alternatieve route- naar het centrum. Bij het VVV halen we een walkman op die ons de komende vijf uur de weg zal wijzen door de oude stad. Uiteraard beginnen we bij het meer, ook wel Lac Lémain genoemd. Het VVV zelf bevindt zich op het Rousseau-eiland in de Rhône in het 'Machinegebouw', waar ooit de waterkracht uit het meer werd gebuikt om stroom op te wekken. Vlak erachter staat een oude stadstoren, met bovenin -hoe kan het anders in dit klokkenland- een mooie klok.
|
|