Waterloo Central Railway

laatst  bijgewerkt: 08-08-2018

naar overzicht reispagina's

naar overzicht reispagina's

terug naar de eerste week: Vancouver Island  naar de eerste dag van week 2: ferry Nanaimo - Horseshoe Bay e door naar Whistler  we zijn nog onderweg... even geduld aub naar de eerste wek Toronto  begin tweede week Toronto: Pioneer Village 

week 1                             

terug naar Toronto en struinen door de stad  struinen door Toronto

 

zondag 7 oktober: De historische spoorlijn Kitchener - Saint Jacob

REISVERSLAG

Canada

Stoomtreinrit wordt dieselen

Vandaag staan we redelijk op tijd op, want we willen een rit maken met de stoomtrein van Waterloo naar St. Jacob. Zoals we al vaker hebben gezien -ook in andere landen- is dit een van die spoorlijnen die na een korte bloeiperiode eigenlijk in verval is geraakt. In de jaren 50 was het een redelijk bloeiende lijn, maar later werden nog slechts treinen voor goederenvervoer ingezet.
Gelukkig zijn ook hier de rails blijven liggen en is er nog wat treinmaterieel aanwezig en aangevuld van andere opgeheven en afgeschreven spoor-verbindingen.

We gaan per auto naar het station Waterloo. Dat is niet zo gek ver van onze B&B vandaan, dus komen we keurig op tijd aan. Ook het stationsgebouw zelf is netjes behouden gebleven en gerestaureerd. Als eerste gaan we natuurlijk een kaartje kopen. Dat wordt een 'verbazingwekkende ervaring'. Een van de -vrijwillige- medewerksters aan de balie heeft kennelijk iets fout gedaan en een van de machinisten veegt haar daarover de mantel uit. Meisje in tranen, uiteraard, maar vooral omdat meneer zo onbeschoft is om dat ''en plein public'' te doen. Het zou natuurlijk veel netter zijn haar even mee het kantoortje in te nemen. Net als ik op het punt sta hem dat duidelijk te maken, heeft hij zelf ook door dat dit niet kan.


Klik voor de homepage van de WCRDe treinen op de spoorlijn Waterloo - St. Jacob rijden nog slechts op feestdagen en in het toeristenseizoen. Niet altijd gaat de stoomtrein, een aantal diensten wordt met diesels uitgevoerd.

Klik op het logo voor meer info.

De Waterloo Central Railway

[photogallery/photo00009741/real.htm]

Natuurlijk wordt er eerst uitgebreid rond de trein gefotografeerd en gefilmd. Ook het hele stuk als hij gaat kopmaken: omrangeren  naar de andere kant. Er blijkt overigens een probleem te zijn, want hij wil niet goed ''op stoom'' komen. Er wordt zelfs overwogen om dan de dieselloc maar weer in te zetten.
Gelukkig krijgen de vaklui de trein net op tijd gereed voor vertrek en klinkt het ''All aboard''.

Het is een heel mooie route die we afleggen. Natuurlijk gaat er een veiligheidsman mee met de rode vlag, om te zorgen dat iedereen bij de -overigens wel beveiligde- overwegen netjes stopt. Ook op die plekken trekt de trein natuurlijk veel bekijks en worden er spoorslags camera's tevoorschijn gehaald. 
We rijden tot aan Saint Jacobs en mogen daar een half uurtje rondlopen, om dan weer terug te gaan. Dat is niet veel tijd, dus we moeten het stadje nog een keer apart gaan bezoeken.

De rit terug verloopt uiteraard ook prima en ik raak in de restauratiewagen ook nog in gesprek met een paar vrijwilligers die zorgen dat de trein zijn ritjes kan maken. Ze geven nog wat interessante achtergrond informatie.Historisch overzicht Kitchener tram & railway

 

Een historisch overzicht staat op deze link: >> klik op de tram >>

 

Het oude treinstation van Waterloo
Het oude station van Waterloo, gebouwd in 1910, ter vervanging van het wachthokje dat sinds de opening in 1882 dienst deed om de reizigers enige beschutting te geven. In de toptijd van het spoor vertrokken hier negen treinen per dag (zes passagierstreinen en drie goederentreinen.

  maandag 8 oktober: Thanksgiving: de grote Oktoberfest-parade

Gisteren was het mistig en flink kouder (of moeten we zeggen: minder warm). Vanmorgen in de -nog niet snikhete, maar wel stevige zon met zo'n 24/25 graden zijn we met de auto naar het centrum van Waterloo gereden om daar de Oktoberfest / Thanksgiving parade te bekijken. De straten liepen op het moment dat wij kwamen al aardig vol, maar we konden toch een erg leuke plek met goed uitzicht bemachtigen.

Het wachten op de eerste deelnemers duurt altijd best lang, maar er viel al genoeg -publiek- te zien en het was heerlijk weer, dus wat wil je meer?

Zo tegen tienen hoorden we in de verte al wat lawaai en een kwartier later verschenen met veel lawaai de eerste politiemotoren. Die gaven met veel vertoon aan hun 'straatcollega's' het sein dat nu toch echt de doorgang vanuit de zijstraten moest worden afgesloten.

In de stoet rijdt een flink aantal praalwagens mee, natuurlijk vaak met bier als thema, want dat moet dezer dagen rijkelijk vloeien. De wagens worden afgewisseld met een stevig aantal muziekkorpsen. Dat is nogeens andere koek dan in Europa: waar wij al blij zijn met een mannetje of veertig, tellen veel korpsen hier tachtig tot honderd man. heel indrukwekkend om te zien.

Sommige korpsen konden nog wel een drum major gebruiken ;-))

Er was er in ieder geval één bij, waarvan ik tegen Loes opmerkte: ''Zo wil ik ook wel ;-)) witte (gym)schoenen, witte sokken, korte (!!) witte tennisbroek, kort wit overhemdje en dan alleen er maar voorop lopen; geen stok, zelfs geen klein dirigeerstokje! Maar wel: witte handschoenen met kappen.

Er is veel werk gemaakt van de presentatie en alles schuift in een gemoedelijk tempo voorbij, zodat we het goed kunnen zien. Het publiek heeft het duidelijk naar de zin en vooral de kinderen genieten met volle teugen.

Na de ruim twee uur die de parade duurde konden we in ieder geval vaststellen: het was een heel mooie parade, met uiteraard veel Duitse invloeden.

[photogallery/photo00028010/real.htm]

We toeren rond in het gebied van de Amish

De rest van de dag gebruiken we om nog een ritje in de omgeving te maken. Het is het gebied waar de Amish wonen en we hopen daarvan nog wat beelden te kunnen vastleggen.We hebben in een reisgidsje een route gevonden waarop we redelijk kans hebben wat van de Amish cultuur te kunnen zien. Het wordt dus een rondje Kitchener - Bridgeport - Rosendale - Bloomingdale - Winterbourne - Woolwich - en Elmira en dan terug via St. Jacobs.

Helaas voor ons blijkt er onderweg toch niet zo veel te beleven. Het scheelt natuurlijk ook al dat het geen zondag is, want dan gaan de mensen met hun zwarte koetsjes massaal naar de kerk. Alleen: dat stellen we dus achteraf vast, want zondag: dat was gisteren.

Een aantal straten heeft een speciale, brede bermstrook voor de koetsen, maar op wegen waar het wat drukker is wordt nog extra voor de koetsen gewaarschuwd.

terug naar Toronto en struinen door de stad