het begin van onze camperreis door Bretagne rondtrekken door Bretagne: vanaf Paimpol   

Rondreis Bretagne met de camper

rondje Quimper en dan door naar Carnac  rond Carnac, Quiberon en Vannes  Dwalen door Ille_et_Villaine

dinsdag 22 juni...  We rijden naar Nantes, via Roche St. Bernard en Saint Nazaire   voor het laatst bijgewerkt op:  23-02-2022

REISVERSLAG

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De zon begroet ons weer uitbundig als we de ogen openen. Dat belooft weer een mooie dag te worden. Gisteravond hebben we bedacht dat een bezoekje aan de stad Nantes ook de moeite waard zou zijn: we zitten er dichtbij en zijn er nooit eerder geweest. Dus buigen we iets naar het zuiden af via Muzillac. We volgen niet zo heel lang de N165, want er zijn ook aantrekkelijke ''gele weggetjes'.

Dat blijkt al snel te kloppen, want als we twee bochten hebben gehad, zien we ineens een mooi uitzichtspunt vóór ons, waar we ook nog een kwartiertje mogen parkeren. Daar hebben we genoeg aan. Dit blijkt La Roche-Bernard te zijn. Een heel mooi punt, met aan de rechterhand een nieuwe grote brug, waar je nog precies een restant van de voormalige stenen brug tussendoor kunt zien. Links kijk je uit over de baai. Blijkbaar historisch gezien een belangrijke plek. Ook het stadje zelf heeft een mooi oud centrum. Het was ooit een belangrijke zeehaven en is nu een geliefde jachthaven. In het centrum zelf zie je eveneens goed die combinatie van historisch waardevol en aantrekkelijk voor toeristen.

We vervolgen onze weg via Herbignac en dan recht zuidwaarts richting Saint Nazaire. Vlak daarvoor krijgen we dan weer een stukje snelweg, want we moeten hier over een een hele grote brug heen. Als we daar vlakbij zijn, doemt weer hetzelfde beeld voor ons op als we destijds hebben gezien bij de nadering van de Pont Normandie: een hele grote, imposante boog die het water overspant. Probleem: waar zetten we de buzz even neer om een foto te maken? Vlak voor de overspanning begint is er nog een op- en afrit, naar een van de buitenwijken. Op de rotonde staat een heel koppel agenten, druk in gesprek met een aantal burgers. We zetten de Heppiebuzz even neer en ik loop naar een plek waar ik een redelijk uitzicht heb voor wat foto's (zo mooi als op de snelweg zelf, lukt ook hier niet). Als ik terugloop naar de rotonde is het aantal agenten alleen maar gegroeid, zijn er motoragenten bijgekomen en zie ik ook veel Fransen met vlaggenstokken met oranjegele vlaggen. Ik meld Loes dat we maar moeten maken dat we hier zo snel mogelijk weg zijn, de brug over, voor de rotonde echt wordt afgezet. Al hebben we geen idee waarvoor het is.

Nou, daar komen we snel achter! Als we weer bij de rotonde zijn, zien we dat de snelweg al helemaal is stilgelegd. Wij kunnen nog wel de weg opdraaien, maar komen dan direct achter -beter gezegd midden tussen- een grote groep demonstranten. Die gaan blijkbaar lopend via de snelweg de brug op. Dat is balen. Stapvoets rijden we tussen de menigte mee. Af en toe moeten we stoppen. Uiteindelijk staan we vast. Een van de 'organisatoren' komt ons uitleggen dat het niet zo heel lang duurt: mondjesmaat zal af en toe een auto worden doorgelaten en dat geldt in ieder geval voor ons. Enkele demonstranten hebben al eens nadrukkelijk naar ons nummerbord gekeken en vastgesteld dat we niet tot ''de verkeerde groep'' behoren.

Vancouver

We krijgen een pamflet uitgereikt, waaruit blijkt dat het gaat om een protest tegen ontslagen bij Bobcat, volgens ons een groot concern dat shoveltjes en andere graafapparaten maakt. Er staat op dat 138 gezinnen in de verdrukking komen.

Nadat ze eerst een ''opstandige Fransman in een sportauto'' hebben doorgelaten, zijn wij aan de beurt. Voor ons een lege weg, achter ons eveneens, en wij zijn allang blij dat we de brug over kunnen. ook vanuit de tegenovergestelde kant komen we slechts twee auto's tegen. Aan het eind staat eveneens een hele grote groep: blijkbaar gaan ze van twee kanten lopend naar het midden van de brug om elkaar daar te ontmoeten. We nemen meteen de eerste afslag, richting het dorp St. Brevin. Daar kunnen we de brug op ons gemak van de andere kant fotograferen en gaan we meteen op zoek naar een bakkertje.

We nemen nu een binnendoorweg richting Nantes, de hoofdstad van het Pays de la Loire.

Het is een statige stad, door de brede benedenloop van de Loire met de Atlantische Oceaan verbonden. De stad wordt gedomineerd door het Chateau de Ducs de Bretagne en daar vlak naast slagen we erin de buzz neer te zetten. We lopen dus direct het binnenplein van het kasteel op. Een indrukwekkend, wit gebouw, dat stamt uit de 13e eeuw en dienst deed als militaire vesting en als residentieel paleis. Anne van Bretagne werd hier in 1477 geboren en Hendrik IV zou er in 1598 het Edict van Nantes hebben ondertekend.

Door diverse ver- en aanbouwingen geeft het kasteel een goede kijk op bouwstijlen in een bepaalde periode. Zo dateren de zware torens, muren en ophaalbrug uit de tijd van het vestingwerk, maar kent het hoofdgebouw een verfijnde renaissancestijl. Tussen 1993 en 2006 is een groots restauratieprogramma uitgevoerd, om er uiteindelijk een museum over de geschiedenis van Nantes te vestigen.

Het gehele complex heeft een imposante uitstraling. Als je hier rondloopt voel je je vanzelf erg klein. Zeker als je bij de trap staat die naar de ingang van het voormalig Groot Gouverneurspaleis leidt.

 

Voor wie meer over dit complex wil weten: er is een heel informatieve site.

Vancouver

Nantes kent een modern tramsysteem met fraaie tramstellen

Als we zo'n beetje door de stad lopen te dwalen, valt ons al snel het moderne tramsysteem op. Het zijn prachtige stellen, die bij de wielen keurig beschermd zijn. Wat ook opvalt, is dat het trams zijn met een heel lage instapvloer. Vancouver

Vroeger was hier ook al een bescheiden tramnet, maar onder invloed van ''moderne ideeën'' verdween de tram in 1958 geheel uit het stadsbeeld. In 1985 werd de tram opnieuw ingevoerd en vormt nu het belangrijkste middel van openbaar vervoer. Nantes was daarmee de eerste stad in Frankrijk die de tram weer eer aandeed. Nu heeft de stad ook meteen het langste tramnet van alle Franse steden.

Bijzonder vervoer: de Bicloo

Een van de creatievere vervoersmiddelen in Nantes is de Bicloo, een zelfbedieningssysteem voor het huren van fietsen bij een van de 79 verhuurpunten in de stad. Waar je ook loopt in het centrum: je ziet overal deze fietsen en... er wordt volop van gebruik gemaakt.

Als we net achter de kerk zijn omgelopen, zien we een winkel waar ze de lakens uitdelen (tegen betaling, dat wel). Hier in Frankrijk hebben ze namelijk veel grotere maten dan in Holland. Wat heet: we schaffen twee stel aan van 280x310 en twee van 305x305 cm. We nemen voor Piet & Mary meteen ook nog twee stel mee.

We gaan de lakens uitdelen

Nu hebben we natuurlijk wel een probleem, want dergelijke lakens wegen nogal wat. Slimmeriken zouden natuurlijk tegen de verkoopster hebben gezegd dat we ze over een uurtje wel komen ophalen, maar dat bedenken we pas als we alweer in het centrum lopen. Dus gaan we terug naar de Heppiebuzz.

Als we thuis zijn, zien we pas wat we hebben gemist: de Passage Pommeraye. Een pracht van een exemplaar, met een heel rijke inrichting. Dan is het internet toch weer een geweldige bron van informatie en inspiratie: ik ben zo vrij wat afbeeldingen 'voor privé-gebruik' over te nemen.

 

We rijden dus maar door richting de volgende camping, iets meer noordelijk: La Pindière in Heric. Deze keer geen Acsi-camping maar eentje die we in een gidsje van de ANWB hebben gevonden. Eenvoudig, maar netjes: dat is de beste omschrijving. we vinden er weer een mooi plekje met flink wat schaduw, want we hebben het al warm genoeg gehad vandaag (zo rond de 24º). Tot elf uur 's avonds kunnen we heerlijk buiten zitten.

 

gereden: 196 km.

 

woensdag 23 juni...
naar Rennes en verder via Canal d'Ille et Racine naar Tinteniac

Ook vandaag is het een kwestie van vooral noordwaarts rijden. Via Nozay en Bain de Bretagne gaan we op weg naar weer een nieuwe stad boordevol historie: Rennes. De Places de Lices (het strijdperk) dateert al uit de tijd dat ridders elkaar hier nog te paard bestreden. Al in de Romeinse tijd had men ontdekt dat Rennes op een strategische kruising van wegen ligt. In de 10e eeuw hield de stad stand tegen de Noormannen en groeide uit tot symbool van het Bretons verzet.

Slechts de rode haan wist ook hier victorie te kraaien: een grote  brand legde in 1720 bijna de hele stad plat.

De kathedraal staat op een plek van een eeuwenoud heiligdom: bij opgravingen werd een schat aan Gallo-Romeinse overblijfselen gevonden.

Dat ook heden ten dage nog het gevaar van van brand dreigt, zien we zelf bij de Place St. Michel: een zwartgeblakerd hoekpand waar het vuur blijkbaar was begonnen en vervolgens de hele gevelrij tot om de hoek in zijn greep had gekregen. Blijkbaar was dat de avond ervoor gebeurd, want er was nog een groot stuk afgezet. Bewoners mochten onder politiebegeleiding hun huis in om nog wat persoonlijke spullen te redden.

Het belangrijkste gebouw is nog steeds het Parlement de Bretagne. Het ontstond tussen 1618 en 1655, in Italiaanse stijl, maar dan wel met als Franse invloed een binnenhof in bak- en natuursteen. het interieur laat het belang van de Bretonse politieke macht zien.

Als we de stad weer achter ons laten, gaan we nog een stukje noordwaarts naar het Canal d'Ille et Rance bij Hédé. Dit bijna 100 kilometer lange kanaal verbindt het noorden met het zuiden van Bretagne en begint vlak voor Géhardiaire en eindigt in Rennes. Het verval is hier liefst 200 meter over e afstand van slechts 2,2 kilometer. Om de waterstand te kunnen beheersen, werden er bij Hédé elf sluizen in gelegd. Helaas functioneert een deel daarvan niet meer, dankzij de opkomst van de trein die het vervoer van vracht overnam. Nu is dus slechts een deel van het kanaal nog bevaarbaar.

Je kunt de buzz op een speciaal aangelegde parkeerplaats zetten en dan is het een minuutje lopen naar het kanaal. We lopen eerst 'rechts' langs de sluizen, steken dan bij sluis vijf over en gaan aan de andere kant -heerlijk in de schaduw- weer terug. een leuk uitstapje voor de afwisseling.

Het is nu nog maar een klein stukje rijden naar de Acsi-camping in Tinténiac: Camping Les Peupliers.

Doet enerzijds wat rommelig aan, doordat het een groot open veld is zonder afgebakende plaatsen, maar het is vooral een goed onderhouden en sfeervolle camping.

's Avonds maken we nog even een wandelingetje naar het kasteel schuin tegenover de ingang, want camping Les Peupliers ligt op het terrein van landgoed Les Besnelais.

 

 

gereden: 119 km.

richting Fourgeres en dan naar Bagnoles-de-l'Orne