Dinsdag 3 juni
gereden 40 km
We leggen vandaag het traject af :
van Estaing naar Lourdes
Het weer zit nog steeds niet mee: het heeft de hele
nacht geregend en als we omhoog kijken, valt er van de bergtoppen weinig
te bekennen. Een rit met het hoogst gelegen treintje zal dus weinig van
de omgeving laten zien en we kunnen er inderdaad nog slechts met een
hele lange omweg komen.
We gaan dus naar Lourdes, om voor het mooie weer te
bidden.
|
Het eerste stukje gaat
via de D103 en dan de D918 richting Argelès-Gazost, een bekend ritje
dus. Vanaf daar zijn ze volgens de route-atlas van meneer Michelin bezig
met de aanleg van een snelweg, maar daar merken we weinig van. We kunnen
het niet helemaal ontdekken, maar we denken dat ze er al klaar mee zijn.
Het rijdt prima weg en het is maar iets meer dan dertig kilometer, dus
we zijn binnen drie kwartier aan de rand van Lourdes. Hier kijken we
even naar het overzicht van beschikbare campings. We besluiten te kiezen
voor 'Le Moulin de Monges', die iets noordelijk van de stad ligt. Dan
zijn we meteen op de goeie route voor morgen.
We kunnen nu dus op
zoek naar een geschikte plek om de buzz te parkeren. Die vinden we langs
een doorgaande route, 'hoog boven de stad'. Vanaf daar kun je via
trappen tussen de huizen door naar het niveau waar ook de rivier stroomt
en je binnen tien minuten op het plein staat van de kerk, waar het hier
allemaal om draait.
|
Je wordt hier direct ondergedompeld in de hele sfeer
van een bedevaart. Dat begint natuurlijk al bij het hotel waar veel
bedevaartgangers verblijven. Dat ligt schuin tegenover het plein naar de
grot en hier worden de mensen in speciale rolstoel-karren gezet om door
vrijwilligers naar de grot te worden gebracht.
|
Je gaat hier eerst over
en brug en dan sluit je aan in de rij die de mensen naar de grot leidt.
Eigenlijk zijn er twee rijen: de ene met 'lopers' direct langs de
rotswad en de andere met rijders en trekkers danwel duwers. Om en om
wordt dan steeds een groep doorgelaten, om langs het standbeeld van
Maria, met aan haar voeten Bernadette Soubirous te trekken. Daarbij is
het de bedoeling dat je met je hand over de rotswand wrijft en dat is dus
aan de stenen goed te zien.
Na het bezoek aan de grot gaan we
natuurlijk ook nog even naar de kerk, die hoog boven de omgeving
uittorent.
|
Genoeg religie!
We gaan de wereldse stad in. Nou ja, werelds... ook hier wemelt het van
de winkels met religieuze relikwieën. Beeldjes, armbandjes, medaillons,
stenen met een afbeelding... bedenk het maar en kijk rond: het is er.
Voor ons is het tijd even op een terrasje neer te strijken en al die
voorbijgangers te bekijken.
Ook in de stad blijkt
het katholieke geloof prominent aanwezig: 2008 is blijkbaar het jaar
waarin het 150 jaar geleden is dat Bernadette de verschijningen kreeg en
dat staat groots vermeld op een muurschildering. We wandelen verder -er
zijn hier zelfs winkels speciaal voor bijvoorbeeld Italianen of Duitsers
en natuurlijk voor Hollanders. Nieuwsgierig lopen we zo'n zaak binnen en
dan blijken ze er alleraardigste petten in de aanbieding te hebben. Voor
een tientje word ik eigenaar van een mooie pet. |
We gaan weer verder: op
zoek naar een goede fles Benedictine. Die moeten ze hier toch hebben!
Dat klopt, zo blijkt even later, maar vraag niet naar de prijs. Daar
krijg je een spontane hartverzakking van.
We roepen Maria om altijd-durende-bijstand, maar ook zij blijkt niet bij machte de
winkelier op andere gedachten te brengen. Hij vraagt voor deze toch
typische Franse lekkernij zonder blikken of
blozen 36 euro, waar een fles in Holland 23 euro kost en we geregeld
flessen onder de twintig euro hebben gekocht. Kennelijk wil hij een
toeristisch graantje meepikken.
Lourdes is overigens
wel een gezellige stad, met heerlijk oude straatjes, We dwalen nog wat
verder door de stad, waarbij we ook langs het geboortehuis van
Bernadette komen.
|
Langzamerhand gaan we
de
parkeerplaats van de buzz weer opzoeken. Het blijkt dat we een keurig
rondjes hebben gelopen, want we gaan zó recht op de straat af waar hij
geparkeerd is.
Vlak daarvoor schiet ik toch nog even dit plaatje:
blij dat ik geen keus hoef te maken ;-))
|
Het is van hieruit makkelijk de doorgaande route te
vinden, richting Tarbes.
Inderdaad duurt het nu
maar heel even voor we rechts van de weg een zijweg zien, die naar de
ingang van "Le Moulin'' voert. We zetten de buzz voor de slagboom, gaan
naar de receptie en vragen naar een plekje voor de nacht. Dat is volgens
de beheerder geen probleem, als we tenminste half op het pad willen
blijven staan. Het heeft de laatste tijd zoveel geregend, dat er nog
maar weinig van de grasmat over is. Dus rijden we slechts zes meter
verder, zorgen dat we aan de rand van het grasveld blijven, waar nog wat gravel-verharding onder ligt.
Als
we eenmaal zijn geïnstalleerd, wil ik graag naar het dak kijken:
wellicht valt er iets te doen aan de lekkage die gisteren zorgde voor
een spontaan voetenbad. Ik zie een rolsteiger bij het toiletgebouw
staan, loop naar de eigenaresse en ze vindt het gelukkig geen probleem
als ik hem even naast de buzz zet.
Vanaf deze hoge positie
heb ik goed zich op het dak en kan dus nu ook goed zien waar het euvel
zit: aan de rand van het dakluik zit een scheurtje. Niet groot, maar
genoeg om flink wat druppels door te laten die eigenlijk hadden moeten
blijven buitenspelen. Gelukkig hebben we ducktape mee en dat wordt er in
ruime hoeveelheden op gezet. het doet denken aan de reparatie van het
dakluik van onze Canadese camper, waarbij de hendel die het luikje mop
zijn plek moest houden, was losgescheurd. We hebben dus ervaring, zo zou
je kunnen zeggen.
Diezelfde nacht nog zal blijken dat vakmanschap wederom meesterschap is:
er komt geen druppel binnen. |
Woensdag 4 juni
gereden 137 km
Het af te leggen traject voert vandaag:
van Lourdes
naar Lectoure
Voorlopig heeft ons gebed al een dag geholpen. Het is
mooi weer geworden en het is al een hele dag droog. Omdat de bus met
twee wielen op het pad staat, komen we ondanks alle nattigheid makkelijk
weg.
De
streek waar we nu rijden is het depar-tement Gers, genoemd naar de
rivier die het doorkruist. Dit omvat het grootste deel van de
vroegere provincie Cascogne. Het is een streek van zacht-glooiende
heuvels, die nauwelijks boven de 200 meter reiken.
De hoofdstad is Auch, waar Charles de Montesquiou,
graaf d'Artagan, de historische leider van de musketiers, werd geboren.
Andere grote steden zijn Condom in het noorden en Mirande in het zuiden.
Wij gaan daar in de loop van de dag een kijkje nemen,
maar eerst rijden we flink noordwaarts (D931) richting Tarbes. De Gers
is het belangrijkste departement van de armagnac. Dit distillaat is
vergelijkbaar met Cognac, maar de productie is veel kleinschaliger. De
armagnacstreek, in het westen van het departement, is een aantal
versterkte stadjes (bastides) rijk, die door de eeuwen heen hun
authentieke uitzicht wisten te bewaren, bijvoorbeeld Montréal, Fourcès
en Fleurance. De Gers is een agrarisch gebied en de landbouw neemt dus
een belangrijke plaats in. Het departement is de voornaamste producent
van de ganzenlever. Dit authentieke Zuid-Franse plattelands-departement
telt 500 kastelen en 400 meren.
|
We gaan oostelijk van
Tarbes over de rondweg en buigen dan iets meer noordoostwaarts af van de
N21. Dat gaat in een lekker vaartje door, via Rabestans-de-Bigorre naar
Mielan. We krijgen nu een stukje route dat fraai beschreven staat in een
van de reisgidsen die we mee hebben: uit de reeks Dominicus het deel
over de Pyreneeën, waar we ons nu in de uitlopers ervan bevinden...
Mirande is hier de eerste bastide
die we tegenkomen. Een versterkt stadje met elkaar loodrecht
kruisende straten en in het midden een centraal plein, omgeven door
arcaden.
De weg voert verder naar Auch en daar
zetten we de buzz even weg om uit te rusten en zelf de benen te strekken
en van al het stedenschoon te genieten.
De graven van Armagnac hadden hier hun
kasteel en het was hun hoofdstad. Auch ligt ook aan een van de wegen
naar Santiago de Compostela. De stad bestaat uit twee delen: de
bovenstad met de kathedraal en de benedenstad langs de Gers. Door de
bovenstad loopt een prachtige lommerrijke flaneerboulevard. In de
benedenstad is de Place Stanislas het centrale plein. Van daaruit lopen
verschillende kronkelsteegjes steil naar de lager gelegen rivier. |
|
...om tenslotte via Fleurance naar Lectoure te gaan
Vlak daarvoor ligt echter onze volgende camping: Lac
des 3 Vallées, een heel grote camping met verschillende meertjes voor
volop waterplezier. Wij zoeken echter gewoon de rust van een goed boek
of tijdschrift. Voordeel: ook in Frankrijk zijn ze gek op camperen, dus
er is flink keus uit campertijdschriften. |
|
|
|